birdene qızılgül olurdu.Hemişe olduğu kimi o güllerin yeri zibil qutusu olurdu..Onu etrafımda görmediyim az zamanlar olduğundan ağlımdan çıxmağa imkan yaratmırdı buna göre de mende fobya halına gelmişdi.
Bu gün ne eceb ise masamda ne gül var idi ne de onu görmemişdim.Sevinirdimmi?..Beli..Hem de çox...Bu bir neçe gün bele davam etdiyinden uçmağa qnadım yox idi..Menden daha elini üzdüyünü düşünürdüm.

İşden çıxanda binanın qabağında arxası mene olan bir oğlan dayanmışdı.Ona baxdıqca mene birini xatırladırdı.Amma onun burda olmaması lazım idi.Baxşılarımı ondan çekmeden yerimde quruyub qalmışdım.Bilmirdim sevinim yoxsa üzülüm.Murad gedenden bu yana harda esger görseydim kövrelirdim.Özümden asılı olmurdu onun indi ne etdiyi,ne yediyi,üşüyürmü qardaşım,darıxırmı bizim üçün deye düşünerek her defe göz yaşlarıma boğulurdum.Ailelerinden 1 il uzaq qalmaq mence asan deyildi.Men evden bir gün ayrı qala bilmirdim.İndi onlar günler ile uzaq,ayrı,cebhede qalırdılar.Bunun ölümü,itimi var idi.Heç düşmenimede övlad,qardaş itkisi arzulamazdım.Bunları düşünerken dayandığım yerde gözlerimin yaşını silerek başımı qaldırıb o esgere baxanda o,da hemin an üzünü mene dönmüşdü.Meni gören kimi sevinerek mene teref addımlayırdı.Men ise key baxışlarım ile bu esgerin Murad olduğuna inana bilmirdim.
-Yene sulu gözlülüyündesen sen?-demeyi ile mene qollarını açmışdı.Onun sesini duyunca xeyal görmediyimi anlayıb tez boynuna atıldım.Muradı nece möhkem qucaqlamışdımsa boğulduğunu deyirdi.
-De görüm menim İnciyimi kim ağladıb?-özünden ayırıb gözlerimi sildi.-Qardaşın ölmeyib,de gedim onu palaz kimi çırpım-özü gülerek menide güldürmeye çalışırdı ve bacarırdıda.
-Se-sen axı i-indi gelmeyecekdin-kövreldiyimden sözleri qırıq-qırıq deyirdim.
-Özüm xeber vermeden geldim.Eziyyet çekib hazırlıq görmeyinizi istemedim.Erşad bilirdi tekce geleceyimi-onu yene qucaqlayanda sevincimden gülürdüm.Gözlerimi qaldıranda yolun diger terefinde mene eseb ile baxan Ziyadı görende yerimde keyidim.Elece donub

<< 1 ... 19 20 [21] 22 23 ... 188 >>