olan azacıq gülümsemem itmeye başlayırdı.
-Salam-vermeyime o da qarşılıq vererek ikimizde oturacağa oturduq.Danışaraq bir birimizi beyenib beyenmediyimizi soruşanda onun ağzından çıxan her söz qanımın qaralmasına bes etmişdi.
-Bağışla.Sen menim istediyim tip qız deyilsen.Beyene bilmedim..-demesine gözlerim doldu.Bir qızın üzüne deyilmeyecek sözleri eşidirdim.Bir anda özümden utanmışdım.Yeni men ele eybecer idim?.Başımı aşağıya eyib susuraraq bu susqunluqla içimde danışırdım.Ne deyerdim?.Yerimden qalxıb sağollaşaraq ona xoşbextlik dileyib yanından uzaqlaşmışdım..Beyenmir canı sağ olsun,buna göre birine düşmen olacaq deyildim.Bir qüsur vardısa o da mende idi.Eve gelib anama bu söhbetin qısaca alınmayacağını bildirib otağıma çekildim.Yerime uzanıb özümü mühakime edirdim.Yaşıl gözlerim,ağappaq derim var idi.Özümü ne çirkin ne de dünya gözeli sayardım amma bir oğlan terefinden bunu eşitmek meni sarsıtmışdı.Gün erzinde evde key kimi dolaşıb tekliye qaçırdım.Ziyadı az-çox anlayırdım.Bir ferqimiz var idi, onun qısqanclığı meni qorxudurdu.Delisov olması meni ondan uzaq tuturdu.Yoxsa belkede onu tanımağa cehd ederdim.
Derse,ordanda işe getsemde halsız,düsünceli idim.İşden çıxanda gezerek dayanacağa gederken yanımda Ziyad peyda olmuşdu.Bu insana olmaz sözü çatmırdı.Ne vaxt istese gelib sözünü deyib gedirdi.Yanımda menimle getsede onu saymamazlıqdan gelerek ağlımda eybecerem düşüncesi ile özümü asıb kesirdim.
-Niye bele bikefsen?.-onun sesi qulağıma uzaqdan gelirdi sanki,üzüne baxaraq beynime ani gelen sualı ona vermişdim-men eybecer,çirkinem?-sözlerime üzüne gülüş qonmuşdu.
-Senden gözeli yoxdur menim üçün.-.Cavab vermeyib süzgün halda başımı aşağı dikib yoluma davam edirdim.
-O,oğlanın sözüne göre belesen?-demesine başımı qaldırmağım bir oldu.
-Sen hardan bilirsen?
-Sene ele demesini men demişdim.-bu oğlan deli idi heqiqeten!.Menim heyatıma burnunu soxmağı ona kim icaze vermişdi.
-Sene bir başqası toxunsa men ölerem,bunu niye anlamırsan?!!-bir anda tonu

<< 1 ... 27 28 [29] 30 31 ... 188 >>