deyişmişdi.Qorxduğum o gözleri görmek esmeyime bes etmişdi.
-Menden uzaq dur!!.istemirem seni-onu orada tek qoyub avtobusa minib,hirsimden ağlayırdım.Neçe gündü men özümü boş yere üzmüşdüm demeli.Bu insana acığım bire beş artmışdı.
Günlerim yerini aylara vererek axarı ile keçib gedirdi.O,söhbetden sonra onu tez tez görsemde saymamazlıqdan gelirdimUniversiteti bitirib magisturaya sened vermek isteyirdim.Onun üçün üzerimde işleyirdim..Yaşım artıqca dünya görüşüm,fikirlerim deyişse de işlemek,oxumaq arum deyşmez qalırdı..Her yaş,her il öz hökmü ile gelirdi.
Bu gün işe yeni aldığım donumu geyinecekdim.Dizimden bir qarış gödek olsada paltonun altından bilinmeyecek deye rahat idim.Gödek olsada çox abartılı deyildi.İş yerinde de masa başında olduğum üçün çox hereketde olmurdum.Otağıma girib üzerimi çıxararaq yerimi aldım.Qeydlerime baxıb bu güne neler edeceyimi nezerden keçirirdim ki,Ziyadın gelmesi ile qaşqabağımı tökmüşdüm..Qarşımda olan stula eyleşib üzüme zillemişdi baxışlarını,aramızda sükut hökm sürürdü.Danışıb onun qorxunc üzünü görmekdense susmaq mene serf edirdi.Zeng gelmeyi ile Almaza sened aparacağımdan yerimden durub arxamda olan şkafdan hemin senedi seçib geriye dönende Ziyad yanımda tam qarşımda idi.Bu yaxınlıqdan özümü itirmişdim.-Bu ne geyimdi!..-qolumdan berk tutub yerime oturtdu.
Nece qolumdan berk yapışmışdısa ağrısına göre instiktiv olaraq elimle qolumu tutdum.
-Geyimime göre senden icaze alacaq deyildim.Xahiş edirem get burdan.Qorxudursan meni-yene eyni zehmli görkeminde idi.Qorxumdan stuluma qısılıb ona baxırdım.
-Heç bir yere getmirem.Bu geyim ile ordan ancaq eve gedende duracaqsan!.
-Sen axı menden ne isteyirsen-deyende onun baxışlarına döze bilmeyende qorxumdan gözlerim sözüme qulaq asmırdı.Yaşlar dene-dene yanağımdan diyirlenirdi.Ellerimle gözümü silib guya ağlamaq istemirdim.Onun üz ifadesinin deyişmesine lap kövrelerek ağlamaq gelmişdi.Pis olurdu buna göre,baxışlarından hiss edirdim.Ara bir dodağını sıxmağından esebini biruze versede

<< 1 ... 28 29 [30] 31 32 ... 188 >>