qapının qulpundan yapışıb qışqıraraq sesimi başıma atmışdım.Belke kömeyime biri yeterdi deye düşünende gözlerim de bir yandan yaşla dolub daşırdı.Men burda qala bilmezdim.Aniden bileyimden yapışıb özüne çekerek berk qucaqlayanda qollarım onunla aramızda sıxışıb qalmışdı.
-Ziyad qurban olum burax.Bax yalvarıram...-Saçımdan öpüb başımı elleri arasına allb gözlerimin içine baxırdı-İncim bunu isteme menden.-Qonaq otağına getirib divana oturdub özüde yanımda oturub tv-ni taxmışdı.Bu insanda olan rahatlığa ağzım açıq qalmışdı.Men ise künce qısılıb ağlayaraq qışqır bağır salmağımın bir menası olmayacağını anlayırdım.Ondan qorxurdum kaş ki uşaq qalsaydım,qırılan ümidlerim yox oyuncaqlarım olardı.Ümidlerimi itirdikce sessiz axıdırdım göz yaşlarımı.Çox ağladığımdan boğulduğum üçün nefesim daralırdı.Derinden nefes alıb vererek hıçqırırdım.O,ise tv-ye yüksek ses verib qonşuların ses küy eşitmesini istemirdi deyesen.Divanın bir kenarın yığılıb pişik balası kimi qalsamda özüm ile bacara bilmirdim.Ona söz kar elemirdi danışsamda dinlemirdi,mecbur susmuşdum.Mende ise ümid qalmamışdı.Çox ağladığım üçün gözlerime nezaret ede bilmediyimden ele ağlayaraqda yuxulamışdım.Bir boşluqda çırpınaraq azad olmaq isteyen quş kimi çabalayırdım.
Neye ise deydiyimi hiss edib gözlerimi açanda onun ayaqqabımı çıxarıb corab geyindirdiyini gördüm.Ağ köynek ve qara yupka geyindiyim üçün mene soyuq olduğunu düşünmüşdü öz ağlınca.Nece dik atıldımsa o da qorxmuşdu-Deyme mene!!..
-Narahat olarsan deye çıxardım.
-Rahatlığımı bu qeder isdeyirsen?-Ele bir baxış ile baxırdı ki,anlaya bilmirdim o zehmli gözlerinde hem yalvarış,hem de hirs var idi..Baxışlarına cesarete gelerek yerimde oturub ona biraz yaxın dayandım.Şirin dilime salıb meni buraxması üçün razı salmaq isteyirdim.
-Ne olar burax meni.Söz verirem seninle evlenecem.İndi bizimkiler deli olmuş olarlar.
-İncim ne isteyisen iste menden,amma bunu isteme.-İkimizde gözel bilirdik ki meni qaytarsaydı ona vermeyecekdiler.Ev dustağı ederdiler amma

<< 1 ... 32 33 [34] 35 36 ... 188 >>