yataraq keçirib az halda oyaq qalmağa çalışırdım.Bedenim keyleşmiş,beynim yatmış kimi azad olurdu.Oyananda bele yataqdan durmayıb gözümü bir yere zilleyib elece qalmışdım.Axşam Ziyadın yanıma gelib üzümü,saçımı oxşamağına da reaksiya vere bilmirdim.Qarşımda dayansa da gücüm yox idi danışıb ,qışqır bağır salmağa.Onsuz sözlerim ona çatmadığı üçün öz bildiyini edirdi,Menim bu qeder eseb,isterika yaşamağıma baxmayaraq menden uzaq dayanmırdı...Bezmişdim...Daha heçne etmeyecekdim.
Seheri günü Nermin bize gelenden sonra Ziyad çıxıb getmişdi.Gederken üzümü ovuclarına alıb-Tez gedib gelecem İncim-demeyine gözlerimi qaçıraraq başımı yana çevirmişdim.Çoxda ölürdüm axı tez gelmeyi üçün!.
Yerde oturub başımı dizlerim üstüne qoyub dayanmaq bilmirem bu mende ne idi bele,ancaq bir künce,divara söykenib qalmaq isteyirdim.Nermin ne qeder dil töksede meni yerden qaldıra bilmirdi.Biraz keçmemişdi Ziyad yanında bir oğlanla qayıtmışdı..Başımı qaldırıb onlara baxanda oğlanı tanımışdım.Qaçırılan günü maşını idare eden şexs idi.Gözlerini menden utanaraq qaçırırdı.Bu halıma göre yeqin özünü günahkar sayırdı.Nermin yerden qalxmadığıma göre Ziyada mene soyuq olmaz deye başa salıb getmişdi.Gedib o,oğlanın qoluna girib adını söyleyende Ziyadın emisi oğlu ve onun nişanlısı olduğunu başa düşmüşdüm.
Men ise sakit halımla gözlerimi bir nöqteye zilleyib dayanmışdım.Heçne demeyib elinde olan çantasını masanın üzerine qoyub iş senedlerini çıxararaq işleyirdi.Mene toxunub bir söz demediyi üçün sevinirdim..Sevinirdim?beli sevinirdim.Ne qeder az ünsiyyetde olsam mene bir o qeder rahat olurdu yoxsa içimde baş qaldıran hisslerin qurbanına çevrilirdim.
Onu seyr etdikce öz işim yadıma düşürdü.Çox sevdiyim işime indi uzaq idim.işlemek üçün qardaşlarımın nece razılığını almağım,atamın sözleri yadıma düşdükce kövrelirdim.Tavana baxaraq dolmuş gözlerimde olan yaşların axmasını istemirdim.Oturduğu yerden meni sesleyib yerden qalxmağımı isteyende Cavab vermeyib kinli –kinli baxıb üzümü başqa semte

<< 1 ... 44 45 [46] 47 48 ... 188 >>