üstüme gelib bezdirmemişdi.Günlerim sakit ötürdü,Raulu çıxmaq şerti ile.Bir gün dersden eve gelende yene qarşımı kesib dayanmışdı..Artıq eseblerimi korlayırdı.Özünden razılıqda tayı yox idi eminem.
-Belke bu nazını kenara qoyasan?
-Çekil.-qarşımı kesmeyi bes etmediyi kimi,divar kimi qarşımda kesmişdi.Yanından ötüb getmek isteyende qoymayıb üzerime gelmesine qorxu düşdü canıma.
-Bele qorxarsan-üzüne baxanda iyrenc gülümsemesinden diksinmişdim.Onu iteleyib qaçaraq blokumuza girib,pilleleri qalxmağa başladım.Üreyimin döyüntüsünü boğazımda hiss edirdim.Onsuz qorxaq,kövrek qız idim.Qapıdan içeri nece keçmişdimse böyük qardaşım qarşımda heyecanla mene baxmasına lap qorxdum.Onun evde olacağını bilmirdim.
-Bu hal nedir!-hökmlü tonu ile meni süzürdü.Elimi sineme qoyub derinden nefes alıb verdiyimden ağzımı aça bilmirdim.Süretli qaçdığımdan nefesim daralırdı.Anam tez bardaqda su getirib mene içirderek qonaq otağına aparmışdı.Suyu içib başımı qaldıranda Xeyalede burada idi.Onlar ayrı yaşadığından bize tez tez gelselerde indi onları burda göreceyimi düşünmemişdim.Erşadın qaşqabağından çekinib bilmirdim ne deyim.O,da esebini yatışdırmaq üçün pencereden baxanda Raulun maşınını görüb her şeyi anlamışdı deyesen.Dodağının altında bir söz pıçıldayıb mene yaxınlaşdı.
-Seni narahat edir bu zibil?!!
Böyük qardaşım çox ciddi olduğundan aramızda serhed var idi.Hörmetini saxlayıb bir dediyini iki etmezdim,ede de bilmezdim.Men ele bir terbiye almamışdım böyüklerimin sözünden çıxam.Erşad qorxudan esdiyimi anlayıb biraz mehribanlıqla yeniden sualını tekrar eledi.Ne cavab verim bilmirdim.eger he dese idim araya söz söhbet,dava salmış olacaqdım.Menden söz ala bilmediyinden eseb ile qapıdan çıxıb getmişdi.Xeyale ile anam onu saxlamağa çalışlarda bacarmadılar.Anam tez Kenana zeng edib onu tek qoymamağını tapşırdı.Otağıma keçib üzerimi rahatlayandan sonra anamgilin yanına gelib çekinerek bir kenarda oturmuşdum.
-Yox men daha dayana bilmerem.Atana zeng edirem Erşadın harda olduğunu

<< 1 ... 6 7 [8] 9 10 ... 188 >>