sallamamışdı.Biraz da ele oturduqdan sonra ayrılaraq eve gelende qapıdan içeri keçende gözlerimin onda qalmasına Ziyad da mene baxırdı.
-Ne olub İncim?
-Heçne....Çox sağol her şey üçün..-bir müddet tereddüd etdikden sonra qerara gelerek boynunu qucaqlamışdım.Mene yaşatdığı bu sevince göre ona minnetdar idim.Günü belece başa vuraraq sonlandırmışdıq.

Seher Ziyad işe gedende mende evde tek olduğumdan Nermin gelmişdi.Axşama qeder iki qız evde söhbet ederek deyib gülmüşdük.Onu çox isteyirdim..İnsanlarla dil tapmaqda xüsusi bacarığı vardı sanki..İki günümü çox gözel keçirerek havada gezirdim.
Bu gün Ziyadın böyükleri bizim evimize danışığa getselerde razılıq elde ede bilmeden qayıtmışdılar.Bilenden sonra bütün sevincim kedere dönerek yuxularımı qarışdırmışdı.Bir neçe gece dalbadal yuxumda nişanlancağım oğlanı görürdüm.Belke de o,da qoşulub qaçdığımı düşünürdü.Hemide qarşı haqqsızlıq edirmişem kimi yaranan bu hiss vicdanımı esir almışdı.Bu vicdan haqqı ile bacara bilmeyib Ziyaddan kömek istemek fikrine gelmişdim.Bilirdim ona deyeceklerime göre esebleşib dalaşacaqdı menimle amma danışmaqda qerarlı idim.
Qonaq otağına keçende onu tv qarşısında görüb keçib yanına eyleşmişdim.Geriye söykenmeyib dik oturduğumdan sözlü adam olduğumu anlamışdı.
-Ziiyad?..
-Haycan..
-Men Hemidden üzr istemek isteyirem.Ona mesaj yazmağıma icaze verersen?-gözlerimi yumub bir nefese söyledikden sonra açmışdım.Üzüne baxanda deyişen mimkalarından az çox esebleşdiyini anlamışdım.
-Ziyad bir tek mesaj yazacam.Vicdan ezabı çekmek istemirem.Ne de olsa biz nişanlı olmuşuq bu qeder etmeyime icaze ver-demeyimle gözü dönmeyi bir olmuşdu.
-Senin başın xarab olub!..
-Burda ayıb bir şey yoxdur.Bir mesajla üzr istemek isteyirem.
-Başa düşmedim onun nömresini niye yaddında saxlamısan!!!..-qolumdan tutub qaldıraraq hesab soruşar kimi menden cavab teleb edirdi.
-Men..men..
-Ne sen?..De görüm ne!!!..
-Burax qolumu-başqa söz demek istesemde indi yeri olmadığına göre susub qolumu buraxmağını

<< 1 ... 98 99 [100] 101 102 ... 188 >>