pencereler ise sinmayan suseden idi. Cox qalin ve berk olmalarina baxmayaraq,temiz olduqlarindanmi ya keyfiyyetlerindenmi dup-duru su uzune benzeyirdiler. Bir pencereden baxmaq insana bu qeder zovq verermis… Metbexin onunde bir bar stolu var idi,kuncunde ise tekerli ucbucaq,kicik bir masa. Mebelin yas asfalt rengi ve ayrica detallarinin sarikok rengi ilk baxisdan qeribe gorunse de,insanin icinde sevinc hissi yaradirdi. Rengli suseli fincanlara etirli cay suzub masa etrafina eylesdik. Sohbetimizin haradan axib,haraya suzulduyunu bilmeden,vaxtimizin hesabini itirmisdik…
Eli On: - Bes indi? Indi nece?
Irem: -Ehh…Bir ozum bilsem,nece…
Eli On: - Hekayeniz lap yazilasidir ki…
Onun gozlerinde kederi gormemek mumkun deyildi. Kimin basina gelse,eyni olardi…Her zaman ferqli movzulara kecsek de,donus noqtemiz yene onun hekayesi idi.
Irem: -Eslinde,mende isteyerem yazim,amma bacarmaram…
Eli On: - isteseniz,men yaza bilerem hekayenizi…
Irem: -Dogrudan?
Esmer: - He,mama Eli On (leqebimi istifade edirem) pis yazmir,belke yazsin?
Irem: -bes nece? Menim adimdan?
Eli On: - Beli,birinci sexs adindan,yeni sizin dilinizden yaza bilerem…
Irem: -Ne bilim ki,adam utanir lap…
Esmer: - Neden utanirsan e,mama? Qoy bilsinlerde nece olur heyat!
Irem: -Yox,qizim,biyabirciliq olar,qoy oturmusuq!
Esmer: - Bax…bax! Yene o sozu deyir ee!
Eli On: - Anonim yazariq…olmazki? Adlarinizi deyisdirerem,hm?
Irem: - Ne qoyacagsan ki,adimi?
Eli On: - Bilmirem. Bu sizin hekayenizdi,ozunuz qerar verin,ne adi isteseniz
Irem: -Ondaaa,qoy olsun Irem) Irem Usanli
Esmer: - Menimkini deyisme,qoy ele Esmer qalsin. Olurem oz adim ucun
Eli On: - Bas uste!) Bes adini ne qoyaq hekayenin?
Qefleten Esmer ayaga qalxib,televizorun sesini ucaltdi.
Esmer: - Aaa,mama,bax! Aygun oxuyur!
Aygun Kazimovanin kohne ifasi olan *Qoy isigi sondurum* mahnisi seslenirdi televizorda…
Irem: -Hiiii! Esi,xod ver,xod ver! En sevdiyim mahnidi!
Dodagalti mahnini oxuyaraq,conub uzume baxdi ve dedi:
- Bilirsen…tapdim adi

<< 1 [2] 3 4 ... 215 >>