ise mene hec toxunmurdu,Qemer xala sifetini tursudaraq otagima yemek getirir,arada bir-iki xosagelmez soz atardi. Oqtayin evde olmasi menim xeyirime idi,yoxsa Qemer xala meni daha cox inciderdi. Oqtay tez-tez yanima gelib menle sohbet ederdi,bezen ise guldurerdi. Get -gede ona qarsi isinmeye baslamisdim. Geceler onu yanimda istesem de,o cehd edib gelmezdi,men ise utandigimdan soz etmezdim. Her kes Oqtayin meni qacirdigini bilmisdi artiq,hec kes de shok hissi kecirmemisdi,coxlari Oqtayin mene olan esqinden xeberdar idi,kimisi "Yaziq qiz,dusdu Qemerin eline" deyerdi,kimisi ise "Oqtaya aferin,tutdugunu buraxmadi" deyirdi. Oqtay atamla gorusub ona her seyin usulu ile olmasini demisdi,atam ise basqa elaci qalmamis dediklerini etmisdi. Lakin Cahangirin yaninda boynu bukuk qalmisdi. Cahangir hec bir soz etmeden,hec ses cixarmadan kenara cekilmisdi. Dusundum ki,belke Oqtaya nese eder,yaxud sinirinden mene soz atar,ancaq yanilmisdim. Medeni sekilde "Demek bele olmali imis" deyerek ustunden kecmisdi. Lakin onun bele sessiz qalmasi meni qorxuzurdu. Kim bilir aglinda neler var idi...
Otubb kecen bir hefte erzinde deyisen cox sey yox idi. Oqtay kebinimizin ele evde olmasini istemisdi. Lakin mene hele de toxunmurdu. Her seyin usulu ile olmasini isteyirdi. Meni gelinlikle gormek istediyini demisdi. Men ise yavas -yavas "yaxsi ki,bele oldu" dusunerek ureyimde ona qarsi olan sevgimi boyudurdum. Zehmli gorunusune dair bu qeder mene ince davranmasi cox xos idi. Kas ki,her sey bele cehrayi-mavi buludlarla bezenseydi...
Yanvarin hardasa 17si idi. Seher oyandigimda penceremin qiragina ilismis bir qizil gul ve altinda mektub tapmisdim. Dusundum ki,Oqtaydandir,lakin oxudugumda Cahangirden oldugunu anlamisdim. Mektubu acib sessizce oxumaga baslamisdim :" Irem,bizim ceperin kenarindaki bagda seni gozleyecem seher,son defe gormek isteyirem,Bakiya gedirem...Cahangir". Mektubu elimde tutaraq dusunurdum ki,ele bu an Oqtay iceriye daxil oldu.
O: - neynirsen?,-tedirgin halda,sanki her seyi

<< 1 ... 115 116 [117] 118 119 ... 215 >>