baglamisdim...Hecne esitmek istemirdim,sadece yatmaq,sakitlesmek isteyirdim...Balaca bir korpemizin olacagini artiq deqiqlikle xestexanada qan tehlili ederek oyrenmisdik. Her kes bu xebere cox sevinmisdi,men ise helede ne hiss etdiyimi anlamirdim. Analiq hissi mene yad gelirdi,heleki bu yasda. Ozumu balaca bir usaq kimi hiss edirdim. Komeksiz,nece davranacagini bilmeyen balaca korpelere benzeyirdim. En azindan bir seye sevinirdim,Oqtay mene yaxin 9-10 ayda toxunmayacaqdi. Ondan daha cox uzaqlasmisdim,qeribe utancligim vardi,artiq onun gozlerine baxmaga bele utanirdim. Oqtayi incidirdim bu hereketimle,o ise eseblerini cilovlamaga calissa da get -gede menden daha cox izaqlasirdi. Ne qeder uzur istemisdi,ne qeder "Bagisla" demisdi...sayini -hesabini itirmisdim. Menim susmagim,olmus meyid kimi ortaliqda gezmeyim onu daha cox qiciqlandirirdi. Bezen isden daha gec gelerdi,geceler artiq hec bir soz demeden uzunu cevirib yatirdi. Men ise her toxunmaq istediyimde ellerimi geriye cekerek uzumu cevirib gozlerimi yumurdum. "Hele vaxti deyil" dusunurdum. Korpemiz oldugundan sonra ise "ozume gelmemisem" behanesi ile ondan uzaqlasacaqdim. Daha ne qeder davam edeceyini bilmeden,ozum oz ellerimle her seyi dagidirdim. Hec cure ozume qalib gelib onu bagislaya bilmirdim.
Balacam artiq 12 heftelik idi,cox heyif ki,indiki zamandaki kimi o vaxt ultrases muayinesi yox idi,yoxsa korpemizin hem cinsiyyetini hem hereketini gorerdik. Leman ise axirki xosbextliyini tapmisdi. Oqtayin dostu Behruzla herilenmisdiler. Qemer xala kurekenini beyenmirdi,"ne duzemelli pulu var,ozu de okuze oxsayir" deyerek oz halinda sinirlense de,bizi guldurerdi. Lakin onunla eyni evde qalmaq isgenceye beraber idi,her isimize qarisir,her seye deyinirdi. Seher tezden oyanib qesden televizorun sesini ucaldardi,bezen yemekleri gizlederdi,bezen ise qesden ortaligda nese is gorub evi dagidardi. Meni ise evi yigmaga,her isi gormeye mecbur ederdi.
Aradan aylar otdukce yukum agirlasirdi,qarnim get-gede her kesin gozune

<< 1 ... 135 136 [137] 138 139 ... 215 >>