kecerdi,cunki yeni heyata her gun,her deqiqe,her saniye baslaya bilerik. Oqtayin uzune baxib bezen *En azindan sag-salamatdir* deyerek sukur etdim,bezen ise onu gormemek ucun dua etdim. Oz halimi hec cure anlaya bilmirdim…Ne idi meni mehv eden? Yorgunluq? Yuxusuzluq?etibarsizliq? guvensizlik? Ne idi axi? Yoxsa hamisi birden ustume cokmusdu? Allahim…verdiyin yukun altindan qalxa bilmirem…Belke de yanima seytan deyil,melek gondersen qalxa bilerdim…Ikisini de birden gonderdin…Meleyim – Esmer idi,seytanim ise - Qemer…meleyim o qeder aciz,balaca idi ki,seytana qalib gele bilmirdi,o meleyin menim kimi zeyif insana ehtiyaci vardi. Seytanin atakalarindan diger terefimdeki pesman meleyimi,Oqtayimi gore bilmedim,Allahim…ne onu saydim,ne onunla hesablasdim,ne de onu var bildim,Allahim… O ise kim bilir mene ne qeder ehtiyaci var idi,meni nece cox sevdiyine inanmadim,Allahim…
Seher tezden oyanib Gunese salam vermeyi bezen unudurdum,gozlerim artiq her yeri boz rengde gorurdu. Bari ag-qara gorseydi…Etrafimdaki hecne mene sevinc hissini vermirdi,komplekslerim artmis,kinim,nifretim coxalmisdi. Men o seytana meglub olmusdum…Qemer yene oz aci dili ile meni iynelemeye davam edirdi,onun her dediyi soz dikan kimi batirdi bu narin ince ruhuma. Kaski dikanlari tek mene batsaydi,kas ki,tek men mehv olsaydim…
Yene eyni sabah,eyni isler,eyni gucler…Yene elimde bir vedre kirli paltarlar,otagimda durmadan aglayan korpem,basimin etrafinda viz-viz deyinen Qemer ve menden tamamiyle soyumus Oqtay…Artiq sevdiyim uzume baxmirdi,umidsizlesmidi,ne men danisir,ne de o bir sey deyirdi…Gun erzinde bir salam,bir sagol,bir de *Ne yeyeceksen* sozleri…Yatagima buzlar dusmusdu,eriyen ise hecne yox idi. Her kesi gorur,her kesi gunahlandirir,lakin kenardan ozume baxmirdim. Kas ki,guzguye conseydim,bir ozumu de gorseydim…*Men harda sehv etdim?* sualini verib sehv etmesem bele deyismeyi sinasaydim…Etmedim..Dusunmedim ozumu…
Qizim artiq 5 ayina catmisdi,soyuq yaz gunu idi…Leman ise yoldasi ile bize gelmek

<< 1 ... 149 150 [151] 152 153 ... 215 >>