-….
M: - ne uzume baxirsan? Ver gorum!
Mesme vedreni alib evine getdi. Ibrahim ise arxasinca baxib,gulumseyirdi.
I: - Mesme…Hmm…goruserik…Mesme
………..
O gunden etibaren daha 3 defe hemin yerde qarsilasmisdilar,bu gun ise 4-cu defe idi. Bir-birilerinin gozlerine baxdiqca sanki zaman axini durur,goyle yer birlesirdi. Iki cut qara goz sonsuz deryada azmislar,yollarini tapmaga cehd de etmirdiler. Cunki xosbextliyi axtarmadilar,xosbextlik ozu onlari tapdi. Xosbextlikleri ise sadece bir-birinin varligini bilmek,bir nece deqiqelik sukuta dalib bir-birini seyr etmek idi…Hec bir soze,hec bir seye ehtiyaclari olmadan,ruhlarinin ne istediklerini coxdan bilirdiler. Onlar ne sevgili idiler,ne de dost…Onlar dolasmis,gorunmeyen iple birlesdirilmis,sancaq kimi bir-birine ilismis iki ferqli ruh idiler…Bezen heyat hec anlamadigimiz,gozlemediyimiz anda qarsimiza birisini cixarar…Bir defe,iki defe,belke de daha cox cixardir hemin o birisini…Bize ise sozle ifade ede bilmediyimiz,yer cekiminden de guclu hissleri yasamaq qalir…Buna ise ruh ekizliyi deyirler. Ruhunun ekizini tapdinsa,geriye qalan onu itirmemek olur…
Daha bir nece deqiqeden sonra qonsu ceperden Gulsene dogru Semender gelirdi. Gulsenle Semender ise eyni mektebi bitirmis ve artiq uzun zaman idi ki,birlikde idiler. Ilk once dostluq adi altinda gizlenselerde,Gulsenin isteyi bu dostluq lozunqunu pozmaq idi. Iki cutluk sohbete baslari qarisarken yene her zamanki kimi onlarin bu sirin meqamini Qemer pozmusdu. Qemer Mesme ile birlikde oxuyurdu,lakin onun atasi 6-ci sinifden sonra mektebe getmeye qadaga qoymus ve qizina xeyirli bir qapi axtarmaq qerarina gelmisdi. Butun kendin diline oz hikkesi,paxilligi ile dusen Qemer,her zaman halindan memnun olmus,etdiyi sehvlerden pesman olmamisdi. Atasi Qafur beyin Ibrahimin atasi Mehemmed beyle tanisligini her seyden ustun tuturdu,cunki Ibrahimi elde etmeyin tek yolu kimi gorurdu bunu. Qemer Ibrahimi sevmirdi,ne de asiq olmamisdi,sadece gozu tox olmayan,pula,var-dovlete duskun qizlar

<< 1 ... 5 6 [7] 8 9 ... 215 >>