Artıq dönmek vaxtı idi.. Gece ikimizde öz otağımızda yatıb seherde erkenden oyanıb hava Limanı'na getmişdik. Müeyyen vaxt sonra çatmışdıq.. Araz meni eve getirib sonra özü getdi. Seher işe gedecekdim.. Onsuzda evde nişan hazırlıqları vardı.. İçeri keçende hamı ile görüşüb otağıma getmişdim.
Anam içeri girerek:
- Nece keçdi qızım iclasınız.?
- Yaxşı hetta ela oldu ana. Her şey istediyimizden de yaxşı keçdi.
- Şükür qızım. Bizde çox şeyi hazorlamışıq. Qalıb senin nişan geyimin birde bezi kiçik şeyler.
- Ana heçne almağa ehtiyac yoxdur
- Niye.? Ne geyineceksen bes.?
- Bax bunu ana-deyib telefonda donun şeklini gösterdim.
- Qızım bu çox gözeldi. Yaraşıb senede. Amma Araz icaze verecekmi bunu geyinmeye.? Arxası açıqdı.
- He ana. Özü aldı.
- Sen yene de saçını açıq qoyarsan. Her ehtimala qarşı-deyib göz vurdu. Xoşbext olun qızım..-deyerek anam meni öpüb otaqdan çıxmışdı..
Günler bir birini evez edirdi.. Artıq sabah nişan olacaqdı. Bugün işe gedib yarım qalan işlerimi hell edecekdim..
Otağımda pasientlerimi qebul edib sabah olmayacağımı izah edirdim.. Içeride bir aile var idi. Onlarla söhbet edir balaca körpelerinin xesteliyi haqqında danışırdım.. Biraz sonra onların çıxmağı ile Tamaranın içeri girmeyi bir oldu..
T- Görürem her şey istediyin kimidir! Amma heç ümid beslene Anella! Vaxt gelecek ve Araz ömürlük menim olacaq! Sen ise olmayacaqsan!!
A- Tamara besdir artıq boşboğazlıq etdiyin! Bir daha otağıma gelme!-deyib sözlerine ehemiyyet vermeden onu otaqdan çıxarmışdım.. Axmaq qadın!!!
Tamara bu hereketi ile meni esebleşdirse de ona fikir vermemişdim... İşlerimi bitirib eve getmişdim. Yaxın qohumların hamısı gelmişdi.. Men bugünüm de menim aylarca eziyyetimi çeken psixoloqum Tahir hekimi de burda isteyirdim. Odur ki,evden yavaşca çıxıb bir başa Ruhi Dispansere getdim.. Burdaki xesteleri gördükce pis olurdum. Bir gün menim kimi onlarında sağalmalarını ümid edirdim.. Qapıya çatdıqda Yavaşca döyüb gözledim. Tahir hekimin sesini eşidib içeri keçdim.
- Salam

[1] 2 3 4 >>