isteyirem. Al Banonu men de sevirem.
- Aha, seversen de, oz yashidindir.
Cahangir bu sozume cox guldu. Ilk defedir ki, onu gulen gorurdum. Bir az sonra:
- Adini niye Cahangir qoyublar?
- Nedir, beyenmirsen?
- Duzu yox, cetin addir hem de.
- Ulu babamin adidir, minbashi Cahangir bey.
- Bes qisaldilmish ne deyirler? Ceka? Caka? Hec dile yatmir.
- Sevmirem adimi qisaldanda. Cahangir i tocka.
Ureyimde "bunun yekebashligina bax, Cahangirmish i tocka" deye-deye qalmishdim.
- Bes seni nece cagirirlar?
- Muxtelif cur: Leylush, Leylasha, Leylashka, Lelik..
- Hm.. Menim Leylasha xoshum geldi. Leylasha..
Naushnikimi onun qulagindan dartib,
- Senincun Leyla i tocka.
Cahangir yene gulmeye bashladi. Istemeden bu defe men de gulmushdum. Onunla ne vaxt "sen" e kecdiyimi de bilmirdim. Toya qeder onu bir nece defe, xususi danishmamishdiq hec vaxt. Aramizda 13-14 yash fergin olmasi kifayet idi ki, onu oz "tanishlar diapazonum"dan uzaqlashdirim. O yashda biri ile ne danishacaqdim ki.
Eve catanda "
- Gecen xeyre qalsin, Leylasha,-dediyinde qapini hirsle uzune cirpmishdim.
Bir nece gun sonra mama Sariyya xalagili bize qonaq cagirdi. Birden-bire bu mehribanciligin sebebini basha dushmurdum. Bu defe de darixmaqdan ureyim partlamasin deye, refiqelerimi de bize devet etmishdim. Cahangirle arada goz-goze gelsek de, cox kelme kesmemishdik aramizda.
Yay boyunca yene hansisa tedbirlerde tesadufen Cahangirle uz-uze gelirdik. Arada bir salamlashsaq da, men bir behane ile tez oradan uzaqlashardim. Dediyim kimi, onun yaninda ozumu narahat hiss edirdim.
Avqustun sonunda bu mehribanciligin sebebi melum oldu. Bir defe geceni refiqem Nargizgilde kecirmishdim. Seherisi gun eve gelib hazirlashim yeniden cixmali idim. Bashqa bir refigem Sabina oz ad gunu ile elaqedar baglarinda party edirdi. Ele hazirlashib cixmaq isteyirdim ki, mama:
- Leylasha, bir deqiqe otur, danishmaliyiq.
Makiyajimi etmeyi saxlayib mamanin qarshisinda oturdum.
- Aaa, mamul. Bir tehersen. Xestesen? Haransa

<< 1 ... 10 11 [12] 13 14 ... 72 >>