sohbetimi fikirleshmish, onun mumkun arqumentlerine cavablar axtarirdim. Aglima bir fikir de gelmishdi. Belke, Eldarin evlilik teklifine “he” deyim?! Eldar menim sinif yoldashim idi, bashqa perestishkarlarima baxanda yene az-cox o daha ureyimce idi. Agilli, agli bashinda bir oglan idi. Bir nece defe mene hisslerini bildirse de, her defe bir behane ile onu ozumden uzaqlashdirmishdim. Bashqalarina baxanda o nisbeten daha cox xoshuma gelirdi. Ele bu fikir aglimdan kecmishdi ki, Cahangirin “bashqalarina baxanda send aha az pustishkasan” sozu yadima dushdu, daha da esebileshdim. Bu fikirlerle yalniz sehere yaxin oyanmishdim, mama ishde idi artig. Mecbur sohbetimi axshama saxlamali idim.
Hemin gun derslerin tezlikle bashlamasi ile elaqedar universitete gedib bezi senedleri aparmali idim. Gunorta universitetden cixanda papadan gelen zeng butun fikirlerimi alt-ust etdi. Ishden geldikde mamanin hali pisleshmish, hekim cagirmali olmushdular. Mama aldigi coxsayli kimoterapiyalardan sonra limfoedemadan eziyyet cekirdi, qollari tez-tez keyleshir, halsizliqlari, yorgunluqlari cox olurdu. Bu defe ise keylik daha uzun muddet davam etmish, mamani lap nigaran etmishdi. Hekimi bunun tez-tez rast gelinen hal oldugunu dese de, mama qorxurdu. Hec kese demese de, gozlerinden oxuya bilirdim qorxusunu. 50 yashi olacaqdi yaxinlarda, olmek yashi deyildi onun…
Mamani bele gorub, elbette ki, butun gece fikirleshdiyim movzunu acmadim. Gecenin bir yarisi qonaq otaghindan ses eshidib baxmaga getdim. Papam adeten gec yatardi, yeqin ki, yene divanin ustunde odyalsiz yatib qalmishdi. Otaga kecende ise, mamani pencerenin qabaghinda oturdugunu gordum. Papa ucun getirdiyim odyali onun ciynine atib yaninda oturdum. Evimizin penceresi bulvara acilirdi, gecenin bir yarisi ishiqlar icinde sahil cox qeseng gorunurdu.
- Leylash, gor deniz nece adami sakitleshdirir.
- Aha, mama, agrin kecdi? Yene keydir qolun?
- Yox kecdi, amma son avxtlar tez-tez tutur nese.
- Gel seni Turkiyeye aparaq. Yadinda,

<< 1 ... 15 16 [17] 18 19 ... 72 >>