danishmirdiq. Belke de, durgunlugumdan cavabimin ne olacaghini bilirdi artiq.
Yene o defeki yere catmish, Cahangir mashni saxlayib uzunu mene cevirdi:
- Eshidirem.
- Raziyam.
Bu da menim evlilik teklifim ve ona reaksiyam. Ne vaxtsa, yuxuda gorsem, inanmazdim. Cahangire de nifret edirdim, ozume de.
- Ok, zehlem gedir bu adetlerden, amma mamamgil isteyirler, ona gore de deyecem, bu elcilikdir, raziliqdir, hamisini ozleri tez hell etsinler. Inaniram ki, senin de hec ureyince olmaz bu bosh-bosh tedbirler,- Cahangir yene ishguzar tonuna kecmishdi. Her shey haqqinda ele rahat danishir, ele bil idarede hansisa menasiz moizeye qulaq asib serencam verir.
- Yox, istemirem, ne elcilik, ne de nishan…
- Ne de ki, toy?- Cahangir aglimdan keceni hiss etmishdi. Mene baxib azcana gulumseyen kimi idi.
- Duzdur, ne de ki, toy.
- Bilirem, sene de asan deyil. Seni inandiriram ki, hec menim ucun de asan deyil. Kecen defe demishdim, evlenen tipajli bir insan deyilem. Sadece ozumuzun isteklerimizden bashqa, ailelerimizin qabaginda da mesuliyyetlerimiz var. Ona gore de men de mecburam, sen de.
- Bilirem- bashqa hec ne demedim, ne deyecekdim ki?
- Sene sevmeyi soz vermirem, amma soz verirem ki, incitmeyecem seni. Yersiz qisqanc biri de deyilem.
- Bir de, yalan danishma mene hec vaxt. Nifret edirem yalana.
- Raiyam, men de nifret edirem. Men de senden eyni hereketi- yalan danishmamaghi gozleyirem.
Ne pis xasiyyetim olsa da, hec vaxt yalan danishmazdim. Indi onun bu oyud-nesiheti xetrime deymish, burnumu dik qaldirib:
- Onsuz da men hec vaxt yalan danishmiram, xatirlatmagha ehtiyac yoxdur,-dedim.
- Artiq hiss etmishem bunu,-deyb Cahangir yene gulumsedi.
Belelikle, evlilik “layihemizin” “muqavile maddelerini” de qerarlashdirdiq oz aramizda. Cahangirle danisha-danisha men de onun kimi ishguzarlashirdim.
Yol boyu Cahangir Al Banonun diskini qoymushdum, o defe zarafat etmirdi, demeli, dogrudan da, xoshu gelirmish ondan. Felicita mahnisi calinirdi.
- Mama Rominaya oxshayir, ele

<< 1 ... 17 18 [19] 20 21 ... 72 >>