Nargizgilde qoyandan sonra?
- Dostlarimla bir idim. Novbeti defe seni de onlarla tanish edecem. Isteyirsen tanish olmaq?
“Nece isteyirsen” menasinda ciynimi cekdim.
- Bes sen meni oz refiqelerinle tanish etmek istemezsen?- Cahangir bunu gulumseyerek dese de, sesinde istehza duyulurdu.
- Ne sene onlarla maraqli olar, ne de onlara senle.
Cahangir hec ne demedi bu sozume. Yolun geri qalan hissesini her ikimiz sessiz idik.
Nishan vaxti toyun noyabrda olacaghi danishilmishdi. Cahangirin evinde temir idi, temir bitmemish toyu etmek istemirdi. Mamasigil “gelib bizle yashayarsiniz” deseler de, Cahangir “ev icinde ev olmaz, hem de illerdir ayri yashayiram, evlenenden sonra bir yashamayacam ki” deyib temiri davam etdirmeye qerarli idi.
Men ise… ozumu bu fikirle barishdirmaga chalishirdim. Her ne qeder “yox-yox” desem de, onsuz da hemishe evliliyimde mamanin son sozu deyeceyini bilirdim. Indi bir halda ki, her shey razilashdirilmishdi, danishilmishdi, menim deyinmeyimin ozumden bashqa kimseye bir ziyani yox idi. Cahangire qarshi soyuq munasibet gostermeye davam edirdim: bu artiq menim xarakterim idi, onu sevmirdim. Ozumu mecbur yaxshi gostere de bilmirdim. Amma oz daxilimde deyinmeklere, shikayetlere son vermeye chalishirdim, her halda sey gosterirdim.
Cahangir de, duzu, meni bezdirmirdi oz zengleri-mesajlari ile. Umumiyyetle, her zaman oglanin tez-tez zeng etmesi, mesaj yazib her addimini yoxlamasi mene qeribe gelirdi, refigelerimde bu cur hadiselerin shahidi olduqda, “bu qeder unsiyyet size bezdirmir? Gorushende danishin da istediyiniz qeder, telefondan asili qalmaq neye lazimdir?” kimi sozler deyerdim. Ona gore de Cahangirin de bele olmasi, duzu, ureyimce idi. Her ne olsa, onun da 33 yashinda oturub menle 20 yashindaki oglan kimi davranmasini gozlemirdim her halda.
Bir defe oktyabrin evvellerinde Sariyya xalagil yene bagda qonaqliq teshkil etmish, menimle mamagili de devet etmishdiler. Iceride papamla gelecek qaynatamin danishiqlari, mamanin Sariyya xala ile,

<< 1 ... 20 21 [22] 23 24 ... 72 >>