olsun,-deyib yerimde dikeldim.
- Oo.. artiq pretenziyalara da bashladiq?- Cahangirin sesinde kinaye duyulsa da, elindeki plansheti bir kenara qoymushdu.
- Pretenziya deyil, adi etikadir.
Cahangir kreslosundan durub men terefe geldi, carpayimin ustunde, mene yaxin oturub,
- Bashqa ne naraziciliginiz, shikayet ve teklifleriniz var? Deyin, onlari da nezere alim.
Cahangir menimle flirt edirdi, duzu, xoshuma gelmemish deyildi. Hemishe flirtlere qarshi olan men indi de ona qoshulmushdum.
- Bashqa hele ki, hec ne. Nese olsa, bildirecem fikirleri.
- Belke, sorushasiniz ki, menim size qarshi ne shikayetim var?
- Sorushuram, nedir shikayetiniz?
- Bax bu,-deyilib eyilib meni opdu. Bilmirem, ilk opushun shokunun tesirinden, yoxsa her shey gozlenilmez bash verdiyinden, yoxsa umumiyyetle halsiz oldugumdan bashimi yana cekmeye, umumiyyetle, fikirleshmeye imkanim olmamishdi. Cahangir meni opur, men ise “indi neylemiyem?” deye fikirleshirdim. Ozume gelen kimi, onu iteleyib:
- Neynirsen sen? Etme,-dedim. Elimle uzumu, dodagimi silirdim.
- Shikayetimi sorushdun, men de dedim. Bu gun sabah evleneceyik. Yeqin, basha dushursen ki, evliliyimiz ancaq kagiz uzerinde olmayacaq her halda.
Men Cahangirin mene yaxin olmasini, aramizda nese olmasini istemirdim. Elbette, basha dushurdum ki, evlilik ancaq uzuklerin taxilmasi, pasportdaki shtamp deyil. Amma bununla bele, onunla yaxinliq fikri meni qorxudurdu. Yox, iyrenmirdim ondan, amma qorxurdum.
- Onu evlilikden sonra fikirlesherik. Ona qeder ise toxunma mene, eshidirsen?
- Sene demishdim, axi seni incitmeyecem.
- Demishdin, amma emel etmirsen. Vaxt ver mene. Onsuz da her shey lazim oldugundan tez bash verir. Istemirem bu evliliyi.
- Leyla, bilirsen ki, hec men de istemirem.
Onun istememeyi hec, amma uzune bu shekilde demeyi lap xetrime deymishdi. Bilmediyim bir shey deyildi bu, ozum de bu sozu defelerle tekrarlayirdim, amma indi Cahangirin bu sozu uzume bele shille kimi vurmasi meni lap esebleshdirdi. Her zaman cox

<< 1 ... 22 23 [24] 25 26 ... 72 >>