Sozume qulaq as, cekilecem. Mamagile demishem, sizze elci gelecekler.
Bu soze istemeden berkden guldum. Elvin ve men? Elchi?? Fikrin absurdlugu bele meni guldururdu.
- Neye gulursen? Deyesen, cox ureyince oldu bu xeber.
- Elvin, boyu artiq. Fantaziya aleminden uzaqlashmaghin yashi coxdan kecib, sense hele de nagillara inanirsan.
- Leyla xanim, gorerik, kim nagillara inanir,-deyib qolumdan tutdu. Her zaman sirtig olan Elvin icende ise lap sirtiglashirdi. Qolumdan tutmaghindan qorxub arxa-arxaya cekilirdim. Qishqirmagha utanirdim. Kiminse meni bele veziyyetde gormesine, acizlik gostermeye razi olmazdim. Ayaghimla ona tepik vurub "sene dedim ki, el cek" desem de, ya tepiyim gucsuz idi, ya da Elvinin derisi qalin..
Artiq qishqirmaqdan bashqa yolumun qalmadigini fikirleshirdim ki, "qiz sene deyir ki, burax qolunu" sozlerini eshidib bir anda Elvini yerde gordum. Adeten kinolarda bele hallar olar, "qehremanin gelishi" munasibetile de dinamik bir soundtrek calinar arxa fonda. Realliqda ise her shey son derece ani oldu. Elvine bir itelemek bes etmishdi ki, koordinasiyasini itirb yixilsin. Indi de Cahangir ("qehremanimi" taniyirdim, mamanin refiqelerinden birinin oglu idi) Elvinin yaxasindan tutub parkdan dayanacaga qeder aparirdi, daha dogrusu, suruyurdu.
Boynuma almaq istemesem de, cox qorxmushdum. Ozumu ne qeder sert, sakit gostermek istesem de her zaman, bele fovqelade hallarda ne etmeli oldugumu bilmez, ozumu tez itirerdim. Mama "bu xasiyyetinle sen nece hekim olacaqsan" deyib gulse de, men ozumu yaxshi tanidigimdan cerrahligi yox, pediatriyani secmishdim.
Bir deqiqe kecmemish Cahangir mene yaxinlashib "yaxshisiniz?" sorushdu.
- Aha, yaxshiyam... cox sag olun- "cox sag ol"u gucle demishdim. Acizliyi goren insana minnetdarliq etmeyim mene qeribe gelirdi.
Cahangir de bu pauzali "cox sag ol"mu gorub meselenin ne yerde oldugunu basha dushub gulumsemish kimi idi.
- Bu vaxt genc bir qizin colde ne ishi var?
- Bacim oglunu axtariram.-dedim ve heqiqeten de, niye

<< 1 ... 5 6 [7] 8 9 ... 72 >>