bura geldiyimi xatirlayib Orxan ve dostlarini bayaq gorduyum yere teref qacdim. Cahangir de arxamca.
Orxan ise dostlari ile birge hec neden xebersiz ses-kuyle nese oynayirdilar. Ustu-bashi tamam toz-torpaq idi..
-Orxancik, bu ne haldir ozunu salmisan?-deyib onu qucaqladim.
- Yaya (mene Leyla ve ya tyetya evezine "yaya" deyirdi), ya viyiqyal (xala, men uddum),-deyib o da menim boynumdan sarilmishdi. Orxan da menim kimi udmagi seven biri idi...
Men Orxani, Cahangir ise diger ushaqlari qabaghimiza qatib foyeye getirdik. Bu ust-bashla ushaqlarin toyda qalmasi duz deyildi, hem de yatmaq vaxtlari da kecirdi. Cahangirden ayrilib mamagile yaxinlashmish,
- Fira, ushaqlarin yatmaq vaxtidir. Dur apar eve,-dedim.
Fira hemisheki kimi agiz buzdurub, "toyun en maraqli yeridir, belke, nyanyaya zeng edim gelib aparsin" deyib xahish edici gozlerle Ramine baxdi. Raminin ona "yox" demeyeceyini bilirdi. Onun bu mesuliyyetsizliyine daha da esebleshib, "men apariram" dedim.
Mama:
- Qizim, qal da, dostlarin burda, bir az de-gul, men papayla gedek,-dese de,
- Yox, mama, siz qalin. Sizin de toy gununuzdur bu gun,-deyib onun yanaghindan opdum,- Men evvel Orxangili aparib eve qoyaram, sonra da oz evimize gederem.
Papa:
- Ne ile gedeceksen? Yashari (surucumuz) cagirim?
"Aha" demek isteyirdim ki, hardansa peyda olan Cahangri :
- Aydin emi, lazim deyil, men de cixiram, men apara bilerem,-dedi. Papa Cahangiri de, ailesini de yaxshi taniyirdi. Men ne qeder 'eziyyet cekmeyin, lazim deyil, ozum gederem" desem de, papa:
- Cahangir duz deyir, Yashar gelene qeder gec olar, hem de onu da istirahetinden etmeyim,-deyib meni Cahangrile yola saldi.
Hemin vaxt mama ile Firanin bir-birlerine qeribe baxishlarini sezsem de, fikri vermeyib ushaqlari geyindirib zaldan cixdim.
Mashinda Ayselle Orxai arxada otuzdurub ozum de onlarin yaninda eyleshmishdim- her ikisi yuxulu olduqlarindan, sesleri cixmirdi.
Oteldan bir az uzaqlashmishdiq ki, Cahangir:
- Adiniz nece idi? Yadimdan cixdi,-dedi.

<< 1 ... 6 7 [8] 9 10 ... 72 >>