boyuk sevgi etirafini goz yashlarimla qarshilayirdim. Meni "buz shahzadesi" adlandiran qrup yoldahslarim indi meni bu halda gorse idiler, ne deyerdiler, goresen?
Kenan hec ne demediyimi gorub susdu. Dediyi sozlerin ona cetinlikle basha geldiyini hiss edirdim, tukenmishdi sanki. Mene baxib nese gozleyirdi, belke, menden de "duzdur, ola bilmez" kimi sozler eshidib ona destek olacagimi gozleyirdi. Belke, ona bu sozleri deyib meni tehgir etdiyi ucun, shille vuracagimi gozleyirdi?! Ya da kinolardaki kimi qapini cirpib getmeyimi? Men ise bunlarin hec birini etmedim. Sadece:
- Bilirem ki, olmaz, gunahdir, sehvdir, amoraldir. Amma men de sizi sevirem.
Kenanin uzune yene kolge cokdu sanki. Alnini ovushdurmagha davam edirdi:
- Bilirsen ki, aramizda hec ne ola bilmez?! Aytene bele bir shey ede bilmerem, Laleye de,- Lale onun qizinin adi idi,- onlari ata bilmerem. Sene hec bir umid vere bilmerem... Her halda yaxin gelecek ucun..
Bashimi astaca terpedib,
- Bilirem,-dedim. Bilmediyim sheyler deyildi onun dedikleri, menim ucun yenilik kimi seslenmemishdi. Onun sozlerini bundna evvel defelerle ozume tekrar etmishdim. Kenanin dilinden bunlari eshitmek daha agir olsa da, hazir idim buna. Daha nese demeye, ya da eshitmeye ehtiyac duymayib, otagdan cixdim. Aramizda deyilecek bu qeder sozler kifayet idi..Kenanin dilinden bu sozleri eshitdikden sonra menim 2 yolum vardi: ishden cixmaq, Bakidan qacmaq ve butun bunlari beynimde basdirmaq ve ya her sheyi oldugu kimi saxlayib mazoxizmime davam etmek.
Mueyyen qeder aydin dushunmek qabiliyyetimi saxlasa idim, her bir shuurlu insan kimi birinci yolu secerdim. Reallighi tam qiymetlendirirdim, gozlerimi chehrayi eynekler tutmamishdi, Kenanla evlilik xeyallari qurmaghi fikirleshen romantik sefeh de deyildim. Butun bunlari bile-bile 2-ci yolu secdim. Hec bir umidim olmasa da, Kenani her gun gorecekdim, ish yoldashi simasinda bele onu yanimda hiss edecekdim. Bu saat qacmagha hazir deyildim, belke, ne vaxtsa iradeliliyim buna imkan vererdi.

<< 1 ... 42 43 [44] 45 46 ... 68 >>