bilirdim. Eger uzunde bir tereddud gorsem, "he'mi deyim, yoxsa yox'mu" tipli ifadesini hiss etsem, "yaxshi, unut getsin, lazim deyil" cavabini verecekdim. Bu da menim ucun Kenani kecireceyim bir sinaq idi. Amma gozlediyimin eksine olaraq,
- Gedek,- dedi.
- OK, hazirliqlari men ederem. Vaxtini qerarlashdirariq.
Bu tetil fikri birden-bire dogmamishdi. Dayim ile danishdigim gunun axshami Kenanla etmek istediklerimin, amma bu vaxta qeder hec vaxt etmediklerimin siyahisini hazirlamishdim. Yene sehv basah dushmeyin, bu siyahida amoral hec ne yoxdu. Sadece normal shertler altinda cutluk olsaq, gunlerimizi cox ferqli kecirde bilerdik, bir yerde nahar ede bilerdik, sham yemeyi yeyerdik, kinoya gederdik, parkda geze bilerdik, men onun ucun nese bishirib getire bilerdim ve s. Siyahi uzun idi, biz ise bunlarin hec birini etmemishdik. Butun bunlari bir defe de olsun, etmemish cixib getmek istemirdim.
Yer kimi Istanbulu qerarlashdirmishdim- seyahetin asan planlashdirilmasi ucun kifayet qeder yaxin, hec kesin bizi tanimamasi ucun ise kifayet qeder uzaq idi. Sheherin merkezinde otellerden birinde 2 otag sifarish etmish, biletleri sifarish etmishdim. Ishde shubhe oyatmamaq ucun dersleri behane edib bir heftelik mezuniyyet goturmushdum. Mamaya omrumde son yalanimi demishdim, ishdeki kolleqalarimla 3 gunluyune Istanbula gedeceyimi bildirmishdim. Mama da "axir ki, deyesen, dostlar qazanirsan" ozune deyib hec ne dememishdi. Bu yalanima ozumun ureyim bulansa da, ureyimde "mama, soz verirem, bir de yalan danishmayacam" deyirdim, amma duzu, vicdanim o qeder de sakitleshmirdi. Kenanin evde bu sefere ne ad verdiyini bilmirdim, maraqlanmadim hec vaxt..
Hec kesin gozune gorunmemek ucun her detali fikirleshmek mecburiyyetinde idim: bu vaxtdan sonra munaisbetlerimizin melum olmaghi axmaqliq olardi menim terefimden. Ozumun gedish biletini sehere, Kenaninkini ise axshama almishdim. O gelende men onu otelin foyesinde qarshilamsihdim. Soz vermishdim: bu hefte sonunu aglamaqla keciren

<< 1 ... 53 54 [55] 56 57 ... 68 >>