hec ne demirler.
- Hansi xestexana?
Sevinc xestexananin adini deyib zengi yeklunlashdirdi. Elimde telefon otagha qayidanda hami uzumdeki ifadeden nese oldugunu basha dushmushduler.
- Papa xestexanada, Moskvada. Bilet almaliyam tecili.
Harun meni yaninda oturdub su icmeyimi tapshirmish, emim ise ozune, mene ve Ferideye biletleri sifarish edirdi. Harun onun da gelmesi ucun israr edirdi. Emim ne reaksiya vereceyim ucun uzume baxdiqda, bashimla "aha, onsuz getmek istemirem" menasinda terpetmishdim.
Sonunda defe Moskvada 12 yashimda olanda olmushdum. Papanin bura kocmesinden sonra bu iller erzinde ustaliqla bu sheherden yan kecirdim. Istanbul kimi bu sheher de "getmek qadagandir" siyahimda idi. Hava limanindan bir basha xestexanaya yollanmishdiq. Palatanin qabaginda Sevinci, yaninda menim yahslarimda bir oglan (oglu Ruslan olmali idi), ve balaca qiz ushagi gordum. Yeqin ki, Narmin bu idi. Emim Sevincle salamlashib, papanin veziyyetini sorushdu.
- Arada bir ozune gelir, danishir, danishanda da seni isteyir- deyib uzume baxdi. Harun yanimda olmasa idi, yixila bilerdim. Bir azdan hekim onun yanina kece bileceyimi bildirmishdi.
Heyatin emen qarshi yeni oyunu idi- vaxtile olum yataghinda bele olsa, yanina getmerem dediyim adamin yanina indi xestexanaya gelmishdim.
Papami xeste carpayisinda, muxtelif shlanqlarla aparatlara qoshulmush oldugunu gordukde, icim sizladi. Sonuncu defe menim xatirimde arxamda universitete gelmish, hundur, yarashiqli bir kishi kimi qalmishdi. Indi onu bele xeste gormek meni incidirdi. Yaninda yaxinlashdiqda, meni tanimishdi. Asta sesle:
- Nazrisha, -dedi. Danishmaq onun ucun cetin idi. Bir nece saniyeden sonra, - cox sag ol ki, geldin,- soyledi.
Men ise hec ne demeden, daha dogrusu, deye bilmeden, elinden tutmushdum. 26 yashim var idi ve omrumun duz yarisini bu adami deli kimi sevmekle, diger yarisini ise deli kimi nifret etmekle kecmishdi. Amma bagishlamishdim onu, artiq ureyimde kimese qarshi kin tutmaq istemirdim, yorulmushdum bu

<< 1 ... 63 64 [65] 66 67 68 >>