özümü itirmişdim,bilmirdim ne edim.Atam ise üreyini tutmuş,uca sesle ,-xanım danışığınızı bilin,-deye bildi sadece.O nefes ala bilmirdi.
-nedi düz söz acı olur he?Qızınız ne fitne fesadlar etdi oğlumu toruna keçırdı..Bu sözler mene sanki uzaqdan gelirdi.Beynim bir quyuya benzeyirdi ve kimse bu sözleri deyirdi.Xalamın,-Zümrüm desteyi qoy kesilsin o heyasızın sesi,-demesi ile men telefona yaxın gedib desteyi qoydum.Donub qalmışdım.Aydan anamı özüne getire bilsede atamın veziyyeti deyesen yaxşı deyildi.Xalam tez tecili yardıma zeng vurdu.Men bütün olanları bir film kimi izleyirdim,ne edim bilmirdim.O xanımın sözleri,tecili yardımın heyecan siqnalı yanıb sönen işqlar kimi beynimde tekrarlanırdı.Aydan meni sillelemeye başladı.
-Zümrüd,atamın halı çox pisdi,seni görmek isteyir.Aydan uzumu elleri arasına alıb göz yaşları yanağına süzüle-süzüle bağırdı,-atamız ölür Zümrüd yalvarıram..Gözlerim Aydana baxsada beynimde yene o yanıb-sönen işıqlar idi.Birden Aydanın son sözü qaranlıqda qırmızı herflerle yazıldı gözlerim önünde.”Atamız ölür”.Bizimçün atam Qoca Palıd idi.Qoca Palıd gözlerimizin önünde quruyurdu.Aydanı iteleyib atamın yatdığı otağa qaçdım.O son nefesini verirdi.Meni gören kimi elini qaldırmaq istedi.Gücsürlük öz sözünü dedi.Sadece barmağını terpede bildi.Anam onun başını qucaqlamışdı.Yaxına gedib yanında uzandım.Dilim söz tutmurdu,uzune baxa bilmirdim.Başımı onun helede isti olan sinesine qoyub,ona qısıldım.Atam asta sesle
-bağışla meni,işin bu hedde çatmasına icaze vermeli deyildim,-dedi.Men ondan üzr istemeli olduğum halda atam menden bağışlanmaq gözleyirdi.Anamın,-Oktay,-deyerek bağırmasını ise heç vaxt unutmadım,heç vaxtda unutmayacam.O bağırtı helede qulağımda cingildeyir.Atamın ölümünde her birimiz özümüzü günahlandırırdıq.Hemin gece evde dörd qadın ve birde dayım var idi.
eger men olmasa idim,eger men onun qızı olmasa idi,belkede indi atam yaşayardı.Atam o murdar insanları mene göre tanıdı.
-senin heç bir günahın yoxdur,esl günahkar menem,men sizin

<< 1 ... 14 15 [16] 17 18 ... 69 >>