axmaq gülümseme var idi.
-o menim idi,biraz sebrin olardı,verirdim de sene su.O üzündeki gülüşle arxasını dönüb gedırdi ki, qapının ağzında geri döndü.
-qısa zamanda nece bele gözelleşe bilmisen,belke plastik emeliyyatdın möcüzesidi hamısı?Bu defede men gülümseyirdim.
-menim emeliyyata ehtiyacım yoxdu.O arxasını dönüb gedirdi.
-indi daha yaxşı bildim niye dayımla dost ola bilmisen.Ayağını saxlayıb arxaya döndü.Gözlerinde sual vardı.Niye?
-sende dayım kimi evın içinde yarıçılpaq gezirsen,deyib gülmeye başladım.Heqiqetende Nicatın eyninde laynız şortik var idi,o da dayımın idi,yeqin anam vermişdi geyinsin deye,-ancaq dayım sene baxanda abırlı idi o heç olmasa maykada geyinirdi sende o da yoxdu.Bu defe Nicatda güldü.
-bilirsen dayım ilk defe Rozanın qarşısına bele çıxmışdı.
-bilirem danışıb mene,ona görede indi evlendiler.Deyesen biz ucadan danışırdıq sesimize Aydan gelmişdiş
-ay bala niye yatmırsız he?Aydan Nicatı görenden sonra eliyle üzünü tutdu,-ikinci dayım peyda olub,gedin yıxılın yatın,-mende Aydanla otağıma gelib yatdıq.Seher emimgili yola salandan sonra evde dördümüz qalmışdıq.Günler ötür,meni o güne çatdırmağa çalışırdı.Heyatımın deyişildiyi o güne.Bir neçe gün idi ki, Cavidde qeribelikler var idi.Her defe soruşanda yorgun olduğunu,yada başqa behaneler getirirdi.Axır bir gün özüm ona görüşmek istediyimi dedim.Sebirsizlikle sabahın gelmesini gözleyirdim.Anam pencereni açıd qoymuşdu.Aydan qapını açmaq isteyende esen külek Cavidin mene aldığı resm çerçivesini yere saldı.Çerçive şüşeden hazırlandığı üçün sındı.Qorxdum.Bu yaxşıya elamet deyildi.Tez Cavide zeng vurdum.Cavid telefona cavab verene kmi içim-içimi yeyirdi.
-alo Cavid yaxşısan?
-yaxşıyam sakıt ol.Axı nolub?
-senin hediyye etdiyin çerçive sındı,narahat oldum.Sesini eşitdim içim rahatladı.
-narahat olma sındı sınsında yenisini alaram,qorxma men yaxşıyam.Biz birazda danışıb sağollaşdıq.Cavid her ne qederde yaxşıyam,narahat olma desede men narahat idim.Sabahı iple çekirdim.Cavidi görene kimi

<< 1 ... 35 36 [37] 38 39 ... 69 >>