dolmuşdu.İstemirdim kimse meni bele halda görsün.Ona göre sakıt bir yere çekilib içimi çeke-çeke ağlayırdım.Düşünmeyinki qiymete göre ağlayırdım.Son üç günü gece gündüz çekdiyim eziyyet öz neticesini vermemişdi.Halbukide men özümü ele inandırmışdım ki,men bu imtahandan ela ala bilecem.O an menimçün dünyanın sonu idi.Sanki bütün ümidlerim elimden alınmışdı.Birden yanımda Esed peyda oldu.
-niye ağlayırsan?kim ne deyib sene? Onun sesinde qezeb vardı.Men onun üzüne baxsamda cavab vere bilmirdim,qeher meni ele boğurdu ki,sesim çıxmırdı.
-eşıtmırsen meni?senle danışıram niye ağ-la-yır-san?O “ağlayırsan” sözünü hecalara ayırıb xüsusi intonasiya ile deyirdi.Men burnumu çekib söze başladım.
-Hidayet müellim (şerti addır) menim qiymetimi kesdi.Habukide men yaxşı hazırlaşmışdım,yazımda seliqeli ve aydın yazılmışdı.Ağlamsınan veziyyetde şeki lehçesi ile dediyim bu sözler neinki Esedin ertafdakı iki-üç telebeninde üzünde gülüş yaratdı.Onun gülüşü mene daha çox tesir edirdi.
-sen indi qiymete göre ağlayırsan?-o helede gülürdü.
-qiymete göre yox,eziyyetime göre.O qiymeti men semertr erzinde olan biliyimlede alardım.Daha üç gün gece-gündüz eziyyet çekmeyime ehtiyac yox idi.Senin kimiler bunu anlamaz.Sonuncu cümlem ona tesir etmişdi.
-görerik indi o müellim menim kimilerin sözünden sonra senin qiymetini nece kesecek-deyib bizim imtahan otağımıza getdi.İçeride yalnız nezaretçiler ve müellim vardı.Birazdan o çıxıb mene ters baxış atıb getdi.Nezaretçi meni içeri çağırdı.Hidayet müellim menim imtahan vereqemi elinde tutub,heç başınıda qaldırmadan ,-keç eyleş,-dedi.
-Zümrüd xanım sizin imtahan vereqenizin ikinci hissesi qarışıqlığa düşüb ona görede neticeniz ele aşağı olub.İndi düzelderik.Hidayet müellim mene en yüksek balı yazdı.Belliydi sebebi.Esed onu hedelemişdi.Otaqdan çıxanda Hidayet müellim yene meni sesledi.Men elim qapının desteyinde arxaya çevrildim.
-Zümrüd xanım öz üzerinizde çalışın siz yaxşı filoloq ola bilersiz.Men başımı aşağı saldım.Mene ele gelirdi ki,bu

<< 1 ... 4 5 [6] 7 8 ... 69 >>