qapılarından çıxırdım.Ancaq Cavidsiz.Hemişe Cavidin hebsden çıxacağı günü xeyal edirdim.O çıxacağı gün anası ile Fazil kişi onu qarşılayacaqlardı.Men ise kenarda ele yerde dayanacaqdım ki,meni yalnız Cavid görsün.O anasıgilnen görüşenden sonar bir behane ile onları eve yola salıb,menim yanıma gelecekdi.Men ona gözaydınlığı verib berk qucaqlayacaqdım.Xeyallar,xeyallar.O qapıdan çıxanda yene beynimde bu xeyallar var idi,ancaq indi bilirdim ki,Cavid burdan çıxacağı gün men onun yanında ola bilmeyecem.Fikirli halda hansı marşruta mindiyimi bilmirem,birde baxdım ki,deniz kenarı ile gedirik.Marşrutu dayandırıb düşdüm.Dekabr ayının şaxtalı günlerinden biri idi.Qış yenice girmesine baxmayaraq,öz sert üzünü göstermeye başlamışdı.Sahilde heç kim yox idi.Çantamdan bir defter çıxarıb yere atdım ve üzerinde oturdum.Dizlerim yarıbükülü veziyyetde denize baxırdım.Özümde sehv axtarırdım,mene ele gelirdi ki,bilmeden ele bir sehv etmişem ki,Cavid meni bağışlaya bilmir.Belke de o heqiqeti öyrenib,yeni indi hebse menim ucbatımdan düşdüyünü öyrenib.He yeqinki eledir,yoxsa heç vaxt Cavid menle bele davranmazdı.Birden çiynimde bir el hiss etdim.
-gözelim neynirsen tek buralarda,qorxmursan yeyerler seni?Başımın üstünde iki serxoş dayanmışdı.Elimle onun elini iteledim.Ayağa qalxıb getmek isteyende,qolumdan tutdu.
-getme gözelim gel birlikde kef..Onun elini ikinci defe iteleyib sesimin en yüksen tonunda ,daha doğrusu bağıra bildiyim qeder ucadan danışmağa başladım.
-siz menim neler yaşadığımı bilirsiz?Kef he,nedi kef?Elimle bayaqki serxoşun yaxasından yapışdım.-seni öldürerem,o dünyada kef çekersen onda,-deyib onu iteledim.O yığılmışdı,ayağa qalxıb evvelden de çırkli olan üst-başını çırpmağa başladı.
-delidi nedi,-deyib,yanındakını dartaraq apamağa başladı.
-deli deyil,derdlidi,derdli,-ikinci serxoşun bu sözü içimi titretmişdi.Men heqiqeten derdli idim.Yeniden evvelki yerime oturub ağlamağa başladım.Yanımda biri eyleşdi.Bu bayaqki serxoş idi,mene derdlidi deyen.Mene çox yaxın

<< 1 ... 53 54 [55] 56 57 ... 69 >>