düşmüsüz.Men anlamamışdım onun ne demek istediyini.
-başa düşmedim sizi?
-Zümrüd xanım siz o vaxt danışanda mene ele gelmişdi ki,Nicat qardaş sizden neise gizledir,size bunu deyecekdim,ancaq indi görürem ki, özünüz hell etmişsiz.Deyesen o Cavidle Nicatı sehv salmışdı.Nicat onun sehvini düzeltmek isteyirdi ki, men Nicatın qolundan tutdum.
-Nicat qalxaq biz daha insanlarıda işinden güçünden ayırmışıq.Biz onlarla sağollaşıb,hebsxanaya yola düşdük.Yolda Nicat niye onu danışmağa qoymadığımı sorusanda,sadece ,-lazım deyildi,-dedim.Buda hebsxana.Biz onun qarşısında idik.İlk gelende nece vahimeli görünürdüse indide ele görünürdü bura.Sonralar öyreşmişdim bura,burda en eziz insanım vardı.Ancaq indi içimde qeribe bir hiss vardı.Ele bil burda mene aid heç ne yox idi.Niye bele hiss etdiyimi bilmirem,zamanı hesablayanda Cavidin çıxmağına hele bir neçe ay vardı.Biz nezaretçiye Cavidin ad soyadını dedik.O ise burda ele biri olmadığını dedi.Deyesen o burda teze idi ona göre uzun illerdi burda işleyen birini çağırmağa getdi.Gelen o qoca idi,meni gören kimi tanıdı.
-meni tanıdız,men Cavidin yanına gelirdim.
-tanıdım qızım.Onun sesinde meyusluq var idi.Nicat bizim yanımızda olsada susurdu.Her ne qederde meni bura getirsede görünür o da özünün,prinsiplerini eksine gede bilmirdi.Kişilik qururu imkan vermirdi.
-onu çağırın,ancaq demeyin menim geldiyimi,birden yene gelmek istemez.Kişinin gözleri dolmuşdu.
-qızım,Cavid gele bilmez.Onun gözlerinden yaş axırdı.
-axı niye gele bilmez he?
-qızım meni bağışla,men sene onun xeste olduğunu deye bilmedim,çünki ona söz vermişdim,o ölene kimi susacaqdım.Bundan sonra qoca nezaretçi ne dediyini xatırlamıram.Gözlerim qaraldı,beynimde yalnız bir söz vardı,”o ölene kimi”.Gözlerimi açanda hebsxananın tibb merkezinde idim.Nicat başımın üstünde idi.
-Nicat su.O mene su verdi.Qocanı gören kimi,stekanı yere çırpdım.
-siz,siz bunu nece gizlede bildiz,niye mene demediz,gözünüzün önünde,men neçe ay geldim getdim,axırda ne cür çıxdım burdan onuda

<< 1 ... 63 64 [65] 66 67 ... 69 >>