gözleri dolmuşdu.Sabina elimden tutub meni içeri apardı.
-Böyümüsen.Gözümün yaşını silib gülümsedim.
-he böyümüşem,indi Zümrüd deye bilirem.Men onun üzünden öpüb qucaqladım.Evde heç kim yox idi.Sabina deyir,anası markete getmişdi.Biz oturub gözledik.Biraz keçmiş Terane xanım geldi.O da meni gören kimi öpüb qucaqladı.Biz ikimizde ağlayırdıq,eyni insan üçün. Terane xanımla heç vaxt bu barede danışmasaqda o, Cavidle menim sevgimi bilen ilk insanlardan idi.
-ne yaxşı ki,geldiz.Oturun men bu saat gelirem,-deyib metbexe getmek isteyende men onun qolundan tutdum.Sabinada otaqda idi.
-Sabina men bir stekan su getire bilersen?Sabina tez getdi ki,su getirsin.-Terane xanım meni onun mezarina aparın,xaiş edirem.Terane xanımın onsuzda nemli olan gözleri dahada sulandı. Terane xanım otaqdan çıxıb,elinde balaca bir qutu ile qayıtdı.
-bu sizindi.Men qutunu açanda gözlerime inana bilmirdim,o sözünü tutmuşdu,zümrüd sırğalarımı tapmışdı.
-amma bu nece...
-bilmirem,mene dediki siz bu sırğaları ona göre satmısız,o da geri alıb,mene ölümünden iki gün evvel verdi,dediki mütleq size qaytarım.Sabina elinde stekan sırğaları görüb,-aaaaaa zümrüd sırğalar,-dedi.Sırğaları qutudan çıxarıb Sabınanı qucağımda oturtdum,sırğaları onun qulağına taxdım.
-indi bunlar menimdi?
-he.Onları heç vaxt çıxarma,qoy onlar sene hemişe uğur getirsin.Sabinanın üzünden öpdüm.O qaçıb güzgünün önüne getdi.Biz Terane xanımla ve Sabinayla vidalaşıb,evden çıxdıq.Terane xanımın dediyi qebirestanlığa geldik.Ora nece getdim,bilmirem bildiyim bir şey var,onun mezar daşının üstündeki şekili görende yere nece çökdümse,Nicat meni qaldıra bilmirdi.Dizin-dizin sürünüb mezarın üstüne geldim.Nicat başın itirmişdi.
-axı niye?İçimde o qeder söz vardı ki, deylesi ancaq heç ne deye bilmirdim.Onun mezar daşinda herbi geyimdeki şekli idi.Bezen yaxını ölmüş biri feryad qoparıb özünü ora-bura vuranda arxasınca “bele edende ölen geri qayıtmır ki?” deyirik.Çünki bizim canımız onun qeder yanmır.Mende indi feryad

<< 1 ... 65 66 [67] 68 69 >>