qoşusu imiş...Bu söhbet sinifde tez yayıldı...Vefayla Behruzun mene soz ilişdirmelerine, gedib gelib Kenani teriflemelerine artıq döze bilmirdim...Coğrafiya derslerinin birinde Vefa menim yanımda oturmuşdu..
-Mehri Kenanın bacısı deyir “o qız kimdi axı uşaq ona göre imtahana ciddi hazırlaşa bimir”, Kenanda tez-tez bizim mektebe gelir..Belke tanıyasan?
-Vefa sen ne danışırsan axı? Men heç kesi tanımaq istemirem..Bağlayın bu söhbeti..Müellimeden icaze alıb, sinifden çıxdım..Mektebin heyetine baxan penkerenin qarşısında bir xeyli dayandım..Neçe deqiqe dayandığımı bilmire, birden çiynimde bir el hiss etdim..Bu kimya müellimemiz idi.
-qızım her birimiz müeyyen zamanlarda sevdaya tutuluruq..sizin yaşda bunlar öteridir...fikrini derselrine yönelt...Ne deyeceyimi bilmirdim..Demek söz-söhbet müellimlere qeder gedib...Axı niye bunlar mehz indi imtahan qabağı baş verir? Dayana bilmedim , ayaqyoluna qaçıb sakitleşene kimi ağladım..O gün özüme söz verdim..O Kenan kimdirse özüme yaxın qoymayacam...O günden sonra daha heç bir söhbete fikir vermirdim...Bir müddetden sonra daha menle işleri olmadı..Bir gün hazırlıqdan qayıdanda Hesen,Vefa ve diger iki sinif yoldaşımızla qarşılaşdım...Vefa meni görcek menalı-menalı gülümsedi..
-nedi Vefa üzümde gülmeli nese var?
-biraz tez gelseydin Kenanla tanış olardın...Yene bu Kenan..
-Vefa men heç kimle tanış olmuram..Eşidem bilem ki, içinizden her hansı biriniz haqqımda nese söz deyib menden incimeyin daha-dedim ve arxaya baxmadan yoluma davam etdim...Artıq may ayı idi.Ders ili yekunlaşırdı...Bilmirem haqqında çox danışılırdı deye ya neden Kenanın kimliyi mene maraqlı gelirdi...Hazırlıqlara gedende rastlaşdığım her insana diqqetle baxırdım ki siması yadımda qalsın..Bilmek olmaz belke meni izleyir...Mezun günümüz gözel keçdi...Sinif yoldaşlarımla hemişe mesafeli olsamda ayrılıq her kes kimi mene de pis tesir edirdi...O günden sonra uşaqlarımızı demek olarki görmürdüm, bu da o demekdir ki Kenan haqda daha eşitmirdim...İmtahanı ela verdim,

<< 1 [2] 3 4 ... 41 >>