taqet yox idi. Mamanın sesinden onunda burda olduğunu başa düşdüm.
-Allah sene şükür onu bize bağışladın..Mamanın sesine Kenanda oyandı.
-Şükür olsun sene tanrım.Bilirdim , bilirdim oyanacaqsan.Menim meleyim..Kenan alnımı öpdü..Elimi yene qarnıma apardım.
-o necedi Kenan? sağdı?.Eslinde bele hallarda uşağın sağ qalmadığını bilirdim amma bir umid deyirdim belke..Kenan başını aşağı saldı.
-hele cavansız menim balam , olacaq çoxlu uşağınız olacaq..Gözümden yaşlar sel-su kimi axırdı.Men qızımı itirmişdim.İçimde bir boşluq vardı.Bununla barışmaq mene çetin olacaqdı ancaq dediyim kimi men güclü qadın idim..Her çetinliye dözürdümse buna da dözmeli idim.Aradan iki-üç gün keçmişdi.Hekimler meni nezaretde saxlayırdılar.Hamı mene baş çekirdi.Kenan,mama birde Necibe xala ise gece-gündüz yanımda idiler.Bir gün men Kenandan her şeyin nece baş verdiyini soruşdum.
-biz oyuna baxırdıq zeng geldi.Qonşumuz Rasim dayı zeng edirdi.
-Kenan hardasansa tez gel evinizde qeribe şeyler olur..Heç deme sen qışqıranda hemin vaxtı qapıqonşumuz Rasım dayı qapısını açıb eve girirmiş.İçeriden senin qışqırığı eşıdıb qapını döymeye başlayıb.Bir neçe defe döyenden sonra mene zeng vurub.Biz Muradla gelende sen yerde huşsuz veziyyetde uzanmışdın her teref qan idi.Xestexanaya gelende çoxlu qan itirdiyini dediler.Emeliyyat saatlarla çekdi.Sene uyğun qan tapa bilmirdik.Hekimler umidsiz idiler.Son anda möcüze oldu qan tapıldı..Kenanın danışdıqlarından sonra men bütün olanları anlamışdım.Mene yalnız bir şey qaranlıq qalmışdı.Men emin idim ki emeliyyat otağına aparılanda menim gözüme Ayxan göründü.Bu qarabasma deyildi.Men onu görmüşdüm.O burda neynirdi?Bura nece gelmişdi?..Gün keçdikce men dahada yaxşılaşırdım.Artıq 16 gün idi ki men xestexanada idim.Bir gün palatada tek idim.Mamanı tecili çağırmışdılar getmışdı. Birazdan Kenan gelecekdi onsuzda.Otağı qapısı döyüldü ve o içeri girdi.Ayxan.
-sen..sen..bilirdim seni görmüşdüm men burda olduğunu bilirdim.Men heyedanlanmışdım.
-necesen?
-indi

<< 1 ... 34 35 [36] 37 38 ... 41 >>