bir-birin evez edirdi..Sanki her günüm eyni gün idi..Dekabr ayı idi...Avtobusda Sevdayla rastlaşdım..
-salam necesen?
-yaxşıyam Sevda sen necesen?..Biz söhbetleşe-söhbetleşe metroya düşdük..Kenanda orda idi...
-Kenan da burdadı..
-Sevda sen Kenanı tanıyırsan?...
-he meni isteyirdi..evlerinde de bilirdiler..Menim bütün beyin hüceyrelerim donub qalmışdı. Kenan Sevdanın yarısı qeder olardı..
-bes sonra noldu?
-bacısı bir söz demirdi amma anası istemedi…
-Men başqa cür eşitmişem.Onun istediyi var, iki ildi birlikdediler.
-Ola bilmez...Niye salam vermedi göresen?
-yeqin mene göre..menim ondan zehlem gedir o da bunu bilir..
-niye zehlen gedir ki?
-ne bilim antipatiyam var....Sevdanı tanıyırdım eslinde bilirdim ki, her şeyle maraqlanan bir insandı, cavabım onu qane etmemişdi..Bir neçe stansiya getmişdik..Sevda telefonunu mene uzatdı..-Bax oxu..
-yanında adam vardı deye sene yaxınlaşmadım..Bunu Kenan yazmışdı…Ne deye bilerdim heç ne…bele insanlarla tanış olduğumçün özüme esebleşirdim sadece…Metrodan çıxanda Kenan artıq bizimle getmeye başladı…Men ne onun salamın aldış ne de onların söhbetine qoşuldum.Bir neçe gün keçmişdi…Sevdanı harda görsem görmemezlik edirdim..Bunu o da hiss edirdi..Özümle bacarmırdım..Kenanı mene xatırladan her kesi heyatımdan silmek, yox etmek isteyirdim..
-Mehri sene nese etmişem, niye menle danışmırsan?
-yox sadece dekanlığa gedirdim işim var..Noolmuşdu ki?
-Mehri sen demişdin eee Kenanın istediyi var ,iki ildi birlikdediler.
-he nolsun..Bize ne Kenandan?
-Kenan deyir o ciddi bir şey deyil..Onun yegane istediyi orta mektebde olub,on birinci sinifde...Sevda üzüme menalı-menalı baxıb gülürdü..Her şey aydın idi..Kenan ona da menim haqda danışmışdı..Axı bu nece insandı? …Men her defe onun haqda heç ne eşitmemeye,daha varlığını bele unutmamağa qerar verende nese bir şey olurdu ve men yeniden ümidlenirdim.Buna göre heç kesi günahlandıra bimezdim..Özüm günahkar idim.Eslinde düşünende meni ümidlendirecek heç ne olmamışdı.Yanvar

<< 1 ... 6 7 [8] 9 10 ... 41 >>