tehqir etmeyinize izn vere bilmerem. Men sabah İrana dönürem. kenanlada heç bir elaqem yoxdur ve olmayacaq da.
- Yaxşı olar. Her ikiniz üçün. Her halda kenan da bu gerçeyi bilse o da bir deqiqe olsun bele yanında qalmaz.
- Dedim ki, besdirin! Yaşınıza hörmet xetrine susuram. Amma kimse...heç kimse meni tehqir ede bilmez. Bu heyatı men seçmemişem. bütün gerçekleri, 24 illik inandığım bütün gerçekler bir gecede mehv oldu. Men o geceden sonra ölmüşem. Mehv olmuşam..
- Firuze..
- Yox.. indi siz menim sözümü kesmeyin. Ne var dövletinizde gözüm var ne oğlunuzda. He heyatım bütün yalandan ibaretdir. Bilmirem ki, kimin qızıyam, kimem.. amma Cavad Muhsine onun kişiliyine söz deyecek en son insansınız. O sadece kimsesiz bir qızı küçeye atmadı. Sizin ve sizin kimi insanların qınağı onu maraqlandırmadı. 24 ildir men o insana ata deyirem. 24 ilde bir gün olsun bele ögeyliyimi hiss etdirmedi.. onun şerefine söz demek size düşmez.
- Men ele demek istemirdim. Hamımız Cavadı tanıyırıq..
- Yox.. tanımırsınız. Tanısaydınız bu şekilde danışmazdınız. İrandan qaçma sebebim de budur. Atama söz gelmesin.. meni her görende barmaqla işare edib bax sizin kimi insanlar onun şerefine söz demesin deye. Ölkemden, doğmam bildiyim yegane insandan uzaq qalmaq mene de xoş deyil.. Amma bir de deyirem bu heyatı men seçmedim. Anamı men seçmedim. Onun kim olmağını men seçmedim.
Firuze ağlayaraq otaqdan çıxıb süretle qapıya teref getdi. Fatma arxası ile sesleyib dayandırmağa çalışsa da Firuze qaçaraq uzaqlaşmışdı. Bir az sonra ise Kenan elinde paketlerle eve geldi. Gülümseyerek Fatmaya yaxınlaşdı.
- Xala, Firuze hanı? Yatdı.. ona bir neçe geyim aldım.
- ...
- Xala... ne oldu? Yatıb deye soruşruam
- Firuze getdi
- Nece yeni getdi? Hara getdi?
- Bilmirem. atandan soruş
- Ne? Nece izn vere bildiniz?
Kenan evden çıxaraq bütün yolu Firuzeni axtarsa da tapa bilmedi. Sehere qeder yollarda maşın süerrek Firuzeni deli kimi axtarırdı. Tapa bilmeyince evine döndü. Yorğun ve ehvalsız halda divana

<< 1 ... 99 100 [101] 102 103 ... 172 >>