dumanlansın. Ayıq olanda qarşılıq vermirsen.
- El çek. Bir daha da cesaret edib içkimi elimden alma.
- Yaxşı.. onda bele edek. Sen qalx yuxarı. Rahatlan, uzan.. men de içkini getirim yatağına.. hmm. Ne deyirsen?
- Yaxşı..
Kenan yuxarı qalxıb özünü yatağa atdı. Gözünü tavana zillemiş düşünürdü. Nazanın otağa gelişini eşitse de terpenmirdi. Nazan elindeki içkini kenara qoyub Kenanın yanına uzandı. Elini onun üzerinde gezdirerek boynuna öpüşler qondururdu. Ve yeniden başını qaldırıb onu dodaqlarından öpmeye başladı. Bu defe Kenan da qarşılıq veriridi
- Kenan...
- ...
- Kenan seni sevirem..
- Firuze....
- Ne?!
Nazan Kenanı kenara iteleyerek teecüble üzüne baxdı.
- Firuze?
- Men gedirem.
- Dur, Kenan! Kenan dur dedim. Kimdir o? Kenan dedim!
Kenan evden çıxmışdı. Nazan esebden masa üzerinde olan ne vardısa hamısı yere çırpmışdı.
Kenan ise özünü çöle atmışdı. Gücle nefes alırdı. Uzun zamandır özünü bele hiss etmemişdi. İlk defedir xeyanet hissini yaşadı. Sevdiyine xeyanet...amma bunun ferqinde deyildi. Niye bele hiss edirdi özünü anlamırdı. Gözlerini her yumduğunda gözünü qarşısına sadece Firuze gelirdi. Deli kimi maşınına eyleşib bacardığı qeder süretle sürürdü. Bütün pencereleri açıq qoymuş maşında mahnının en yüksek sese qoymuşdu. Bu şekilde beynini boşaltmaq isteyirdi. Amma olmurdu Gün keçdikce daha da deliye dönürdü. Firuzeni unutmaq mümkün olmurdu. Yol polisinin saxlayıb maşının cerime meydançasına aparması ile eve döndü.
- Kenan.
- ....
- Indice zeng vurmuşdular. Serxoş halda yüksek hedle maşın sürmek.
- Şikayet edibler menden?
- Ne baş verir Kenan.
- Ata, eve danlayasan deye gelmedim. Yuxum var.
- Otur.. Kenan
- Gecen xeyre qalsın ata.
- Her şey o qıza göredir he?
- Ata..
- Sen bele deyildin. Ne oldu. Bir qıza göre bütün heyatını mehv edeceksen. Bu gece qeza da ola bilerdi. Özünü öldürmek isteyirsen kimden olduğu belli olmyana bir..
- Ata! Sus! Bir daha onun haqqında bu şekilde danışma. Heç vaxt.
- Heqiqet budur. Menim

<< 1 ... 104 105 [106] 107 108 ... 172 >>