atmağın üçün bele darıxmışam. Amma sene göre deyilem men Firuze.. incideceyem seni.. bilirem. men özüme beledem. ona göre bağılşa gele bilmedim. Gele bilmeyceyem de. Bağışla....
***
- Nene besdir, birce bu çatmırdı.
- Ayda a bala sene ne. Men de gedirem. qorxma yük olan deyilem. Gezmek isteyirem.
- Ne gezmeyi? Sen heç o ölkenin dilini bilmirsen.
- Sorry??
- Sorry? Bir sorry ile olmur bu işler.
- Olsun adını soruşmağı da öyrenmişem.
- He.. nece rahatladım. Artıq orada yaşaya bilersen.
- Nenele mezelenirsen? Ayıb olsun. Yaşından başından utan.
- Yaxşı da küsme. Amma doğrudan olmaz.
- Özün bil. Çıxıb gedeceksen ardınca geleceyem. iterem o hava limanında biri geler qaçırdar. İşgencelerle öldürerler. Orqanlarımı çıxarıb satar. Meyidimi tapmarsınız küçede. Aman Allahım bu günleri demi görecekdim.
- Aydaaa.. sene heqiqeten sözüm yoxdur. Vallah billah sözüm yoxdur.
- Çox danışma. Götür bu çantanı. O birini de. Teyyareye gecikirirk.
- Axı niye? Haradan çıxdı? Sen evden çöle ayağını atmarsan..
- Burada 3 günlük ömrüm qaldı deyirsen onu da evde keçirdim.
- Allah gecinden versin o ne sözdür.
- Burada danışmağa davam etsen o üç gün de keçecek. Tez gel.
Kenan ne qeder elese de Fatmanı sözünden döndere bilmemişdi. Teyyareye minene qeder onu fikrinden döndermek istedikce qadın daha da inad edirdi. Ve nehayet Fatma qalib gelmişdi. Teyyarede tezyiqi oynasa da özünü o yere qoymaq istemirdi. Yoxsa Kenanın dilinden qurtula bilmezdi. Amma Kenan da hiss edirdi nenesinin narahatlığını.
- 2 saatlıq da yol deyilee.. Allah uzaq etsin ya bir şey olsa... off... inadsan ki inad..
- Bir şey olmaz. Yoxlanmışam hekimde. Dermanımı atmışam. Yatacağam. Çatanda oyadarsan..
- Of nene of..
- Nene yoxdur nene qaldı istanbulda. Grandma. Onu demirsen. Vallah gözünü oyaram.. elece misis Fati deyersen.
Kenan dayan bilmeyib Fatmanın sözüne berkden güldü. Uzun zamandır bu qeder içden gülmemişdi.
- Ne deyerem, ne deyerem?
- Gülme.. ..Kenan gülme.. amman gülürsen gül. Men

<< 1 ... 110 111 [112] 113 114 ... 172 >>