tezlikle qayıtmalıdır.
- Niye? Axı o İrana getmek istemirdi...
- Atası ile danışıb her şeyi yoluna qoyublar. Kim ne
dese de Firuzeni ezdirmeyecek Cavad. Onu öz qızı
qeder sevir. Doğma qızı olsa bu qeder sevmezdi.
- Sen haradan bilirsen.
- Dünen geyimi verende gördüm. Tanış olduq.
Inanılmaz alicenab, xeyirxah insandır. Az qala meni
İrana hekime aparırdı. Gücle çıxdım elinden. .....
gülemyee yalanım çıxacaqdı ortaya.
- Inana bilmirem. Bütün bunları elediyine inana
bilmirem.
- Sen hele neneni tanımırsan..
- Onda indi de kömek et.
- Ne kimi
- Firuze....mene inanmır. Daha doğrusu inamaq
isteyir, amma nese mane olur.
- O barede şübhen olmasın seni sevir. Bildrrmese de
iki sözünden biri sen idin. Evveli sen sonu sen.
Amma çox incinib heyatdan. Baxma, bir var
uşaqlıqdan zerbe alırsan onunla barışıb böyüyüyrsen.
Bir de var inandığın her şey bir gün içinde iller sonra
puç olur. Her şey yalandan ibaret olur. Qızın qelbi
onsuzda incinib. Üstüne de sen.
- He, men de öküzlük etdim.
- Özü de nece.. indi neynemek fikrin var?
- Hele bilmirem, amma bu defe buraxmaq fikrim
yoxdur.
- Men neyniye bilerem.
- Gedek otele, oarada bir şey fikirleşerik.
***
- qızım, Firuze....Firuze.
- he.. bağışla ata eşitmemişem.
- Niye ağlayırsan?
- Yox.. heç ne yoxdur narahat olma.
- Sen ağlayırsan ve men narahat olmayım?
- Doğrudan heç ne yoxdur. Sadece bilirsen bir az
hessasam..
- Canım qızım. Bilirem bilirem uşaq vaxtından eleydin.
Cavad Firuzenin yanına eyleşib onun başını çiynine
qoydu.
- ata..
- ay can.
- Nece risk etdin?
- Neye?
- Meni götürmeye...
- Firuze danışdıq axı bu söhbete qayıtmayacağıq..
- Yox, bilmek isteyirem. Her şeyi, her bir detalı.
- Firuze..
- Xahiş edirem... ne olar. Danış.
- Seni ilk defe ananı ziyarete getdiyim mekanda
görmüşdüm. Arıq cılız zeif bir qız idin. Saçların o
zamanda bele gur idi. Açıb tökmüşdün üzüne.
Olduqca müdafiesiz ve qorxaq görünürdün, amma
baxışlarda o qeder sertlik var idi ki, adam çekinirdi.
Görünür

<< 1 ... 125 126 [127] 128 129 ... 172 >>