vaxtdan emosional uşaq
olmusan. Balaca ellerinle mene neyise izah edirmiş
kimi gah yuxarı qaldırır gah balacalaşdırırdın. O halını
görmeliydin Firuze.. o qeder şirin idin ki.. seni bir
daha heç kime vermek istemirdim. Amma anan var
idi. Apardım.. ananın yanına düşürdüb qayıtmaq
isteyende ata deyerek qucağıma qaçdın
yene.....ata.... heç vaxt eşitmeyeceyim
kelme....senin dilinden çıxdı.. ele içden, ele semimi...
anandan seni istedim. O da verdi..
- Bu qeder....bu qeder asan? Axı ana övladını.....
- Ağlama...
- Senin gücün, dövletin onu o bataqlıqdan çıxarda
bilmezdi? Yalnış anlama...sadece...
- Başa düşürem seni.. men ona seni de götürüb
gelmeyini dedim. Evimde iş verecekdim. Seni de men
böyüdecekdim. Hem o qurtulmuş olardı hem sen.
- Ve?
- Vesi istemedi Firuze. Bu yolu özü seçmişdi.
Qorxmamağını dedim, onu o adamlardan ala bilecek
güce sahib olduğumu dedim, amma...faydasız...is­
temedi.. o vaxtlar çox genc idi. 18 yaşı olardı ya
olmazdı. Her ay baş çekib pul ödeyir senin yaxşı
olduğunu çatdırırdım. Yene de teklif edirdim.
Düşünürdüm belke senden ayrı qaldığı müddetde
darıxar menimle geler deye. Amma nafile...Sen de
unutmuşdun artıq. Uzun müddet işle bağlı seyahet
etdik seninle ölkeleri.. her kes seni artıq menim qızım
kimi tanıdı. Heyat yoldaşımın ise dünyasını
deyişdiyini bildiler. Ta ki, sen gerçeyi üze çıxarana
qeder.
- Bağışla ata.. bağışla..
- Firuzem.. qızım.. Ağlama... sen heç ne elememisen.
Esl sen bağışla meni..
- Yox... sen.. sen dünyanın en yaxşı atasısan.. Mne
senin başını her yerde aşağı edirem.
- O ne sözdür. Hamının yanında sendem ağız dolusu
qürurla danışıram qızım. Ne başı aşağı olması. Senin
atdığın her addım mene ancaq qürur verir. Fereh
verir. Sen heç kimin mene vere bilmeyeceyini verdin
Firuze. Atalıq hisslerini yaştdın. Isete sene canımı
verim.
- Ata, ele deme.. men sene ömrüm boyu borcluyam.
Sen olmasaydın kim bilir men indi haralardaydım.
- Heç kim keçmişe göre mesuliyyet daşımır. Senin
günahın

<< 1 ... 127 128 [129] 130 131 ... 172 >>