yoxdur. Bunu sen seçmemişdin. Sen yalnız
indi seçirsen Firuze. Dünyaya gelişimiz bizim
elimizde deyil. Valideyn seçmeyimiz de hemçinin.
Heç vaxt heç kime göre, utanma. O qadın seni
dünyaya getirib. Bunun üçün men ona minnetdaram.
Sen olmasaydın boş bir ömür sürerdim. Amma sen
varsan. Senin uğurların, senin xeyir işin, senin
övladların. Bunu düşündükce men daha çox yaşamaq
isteyirem. Hele indi de mene hemdem insan
tapmısan..
- Ata..
- Gözel balam menim. Besdir ağlaşdıq ata bala. Gel
gedek
- Hara?
- Üz gözünü sil temizle, üst başını deyiş ata bala
yemeye gedek.
- Ata, sene bir şey demeliyem.
- Nese olub?
- Yox. Sadece.. şey... bu gece...bu gece buradan
ayrıla bilerik, hetta indi.
- Nese xoşuna gelmedi?
- Yox.. her şey yaxşıdır, amma istemirem burada
qalaq. Indi eşyalarımızı yığaq gedek.
- Firuze, eminsen ki, heç ne olmayıb.
- He, ata...xahiş edirem. Gedek.
- Yaxşı o zaman çantalarımızı hazırla men çıxış üçün
lazım olanları hell edim.
Firuze yeniden atasının boynuna sarıldı. Onu berk
berk qucaqlayıb gözünün yaşını silirdi.
- seni çox isteyirem ata...
- men de seni qızım..
- Amma bax selmanı menden çox sevmek yoxdur.
Hele onun qızını heç..
Cavad bu söze berkden gülmeye başladı.
- yaxşı söz..
Firuze İrana gedenden sonra Selmanı da ora devet
etmişdi. Firuzeye etdiyi yaxşılıqların evezi olaraq
aileni himayeye götürmeyi qerara almışdı. Amma
işler planlaşdırıldığı kimi getmedi. Cavad bey,
Selmanın xanım xatınlığına, evdarlığına, aileye
bağımlılığına, Firuzeye sevgi ile yanaşmasına heyran
olmuş qadına ayrı duyğular beslemişdi. Firuze ile
paylaşnda bu fikrini Firuze çox sevinmişdi. Selma da
razılıq vermişdi bu işe. Onun da könlü var idi Cavad
beyde. Öz aralarında aile içi nişan etmişdiler. Firuze
otelden ayrılacaqlarını Selmaya da zeng vurub semek
üçün telefonu eline aldı. Başqa yere köçdüklerini
oradan elaqe saxlayacaqlarını dedi. Çantaları hazır
edib aşağı düşdü. Olduqca tez otelden çıxmaq
isteyirdi. Bilirdi ki, gec ya tez

<< 1 ... 128 129 [130] 131 132 ... 172 >>