danışsaq qelbini qıracağam, sonra..
- Qızım.. dayan.. vallah billah senin yaxşılığın üçün edirdim. O deli de seni sevir.
- Yox dinlemek istemirem. O sevib elemir. O sadece xudbindir özünü düşünür. Indiye kimi ne isteyibse elde edib. Men onun emrlerine tabe olmayınca tersliyine saldı.
- Yox yox.... sen yalnış tanımısan onu. He, inadçıdır, amma heç vaxt bir qadına göre inad etmez.
- Esl siz nevenizi tanımamısınız.
- Qızım bu telefon söhbeti deyil.. Sabah görüşek danışaq.
- Yox, bağışlayın, amma görüşmeli bir şey yoxdur. Hem men size esas meseleni dememişem. Bunu bilseydiniz belke de meni buralara çağırmazdınız. Sağlığınızla bağlı neveniz buradadır artıq o maraqlanar. Ona deyin. Men nişanlı biriyem artıq.
- Ne?
- Beli.. size dememişem, kaş deyerdim.
- Firuze düz deyirsen?
- He.
- Aman Allahım Kenan bilse deli olacaq.
- Narahat olmayın bilir ve heç de deli olmadı. Uzağı öldüreceyi ile hedeleyir o da vecime deyil.
- Qızm sen Kenanı ele bele görme.. damarına basdınsa ne desen eder.
- Dedim axı. Vecime de deyil. Nevenize deyin çekilsin etrafımdan. Men artıq başqa birinin heyat yoldaşı olacağam.
- Yaxşı qızım yaxşı. esebileşme. Men danışaram onunla. Senin Kenandan ayırmıram. Xoşbextliyini öz doğma nene kimi isteyirem. Eger sen xoşbextem deyirsense menden sene sidqi ürekden dua elemek ve xoşbextlik dilemek qalır. Çox heyf. Istedim menim evimin gelini olasan, Kenanımın xanımı olasan. Qismet deyilmiş....Könül bu.. demek men sehv bilmişem. Kenanı sevdiyini düşünürdüm...
Fatma danışdıqca Firuzenin gözleri dolurdu. Hikkesinden özünü ağlamamaq üçün berk sıxırdı. Artıq uzun müddetdir ki, içden ağlayaraq hayqıra bilmirdi. Bu da onu lap üzürdü. Elini ağzına tutub özünü toparlamağa çalışırdı. Fatma ise sanki dünyada ne merhemetli sözler var hamısını bir araya yığıb Firuzeni lap kövreldirdi.. Firuze daha döze bilmeyeceyini görüb tez sağollaşaraq desteyi asdı. Özünü yatağa atıb içinde saxladığı hayqırtını uzun zaman sonra tökmüş oldu. Her şey üst üste gelmişdi

<< 1 ... 137 138 [139] 140 141 ... 172 >>