haqlıdır. Men eşşeklik etdim. Onun qelbini qırdım. Nece sadiq qalsın. Axı onu sevdiyimi bilmir..
- Kenan dedim! Bir deqiqe sus!
- .....
- Mence biz İstanbula dönsek yaxşıdır.
- .....
- Sen, men ve atan.. ancaq üçümüz.
- Başa düşmedim.
- Firuze artıq nişanlıdır. Ve.. ve o mene dedi ki, qelbinde sene yer yoxdur. Üzüyü qaytara bilmez.
Kenan hem esebi halda hem yazıq halda gülmeye başladı.
- yalan deyir. Vallah biillah yalan deyir..
- Kenan yalan dese bele. Men onu başa düşdüm. O atasına göre bu işe baş qoyub. Kim olsa ederdi. Indi...
- Indisi yoxdur. Lazım gelse Cavad beyle danışaram, amma Firuzeni başqasına vermeyeceyem.
- Inad etme..
- Etmirem.. sadece sevirem.. hem de deli kimi... lazım olsa onu qaçırdaram da.
- Aaaa bir bu qalmışdı. Kenan qız dünene özü mene dedi ki..
- Qız çox şey deye biler. O mene qarşı boş olsaydı, inan ki, ele dünen İstanbula qayıtmışdım. Amma deyil.. bunu bile- bile onu buraxa blmerem.
- Yaxşı neylemek fikrindesen?
- Hele bilmirem. O da qarışıq duyğular yaşayır. Bir yanda atası bir yanda men bir yanda o ördek nişanlısı..
- Hmm...men de yarıma hazıram.. Amma ne yalan deyim menim de ağlıma bir şey gelmir.
- Eybi yox.. bir şey fikirleşerik. Sabaha hele çox var. Qoy bir güneş doğsun.
***

- Firuze qızım..
- Gel ata...
- Men gedirem. Geldim sağollaşam. Eli bir azdan gelir. Seni burada tek qoyacağam..
- Eybi yox. Narahat olma.
- Sene de Eliye de güvenim sonsuzdur. Inanıram ki, özünüzü yaxşı apararsınız.
- Ata..
- Cann qızım utanma. O senin gelecek heyat yoldaşın menim de kürekenim olacaq inşAllah.
- ....
- He bir de.. yadıma düşmüşken. Kenan Balcıoğlu.
Firuze atasının dilinden bu adı eşiden kimi bedeni ürperdi. Bütün keyiyib qaldı. Ne deyeceyini bilmirdi. Beyni süretle düşünmeye başlasa da dili topuq vurar deye qorxurdu.
- tanıyırsan onu qızım?
- Nedir ki? Niye soruşdun?
- Dünenki gecede atası ile gelmişdi. Senin adını çekende anladım ki, tanışsınız. Amma üz vurub soruşmadım.
- Yox.. tanış deyilik..

<< 1 ... 139 140 [141] 142 143 ... 172 >>