xoş sima, nezaket görürdü. Amma indi qarşısında dayanan Firuze daşlaşmış bir insana benzeyirdi. Firuzenin dediyi kimi yuxusuluqdan bele olduğunu düşünen Eli ehemiyyet vermemeye çalışdı. Lifte yaxınlaşıb Firuzeni elinden tutdu. Firuze evvelce elini çekmek istese de Eli onu daha da berk sıxdı. Aşağı halla düşende Eli öne keçerek, Firuzeni de özü ile dartıb aparırdı. Firuze qapıdan çıxanda Kenanı görmesiyle bedeninden tok keçmişdi ele bil. Kenan onları görmürdü. Maşından düşerek qapını bağlayırdı. Firuze Elini yanına keçib ona qısıldı. Bunu gizlenmek meqsedi ile edirdi, amma Eli ele bildi ki, Firuze ona yaxınlıq edir. O da cesaretlenib qolunu firuzeni boynuna atıb özüne tref çekerek saçından öpdü. Firuze teki Kenan görmesin deye terpenmirdi. Amma titremesini Eli anlamışdı.
- Firuze, ne olub? Niye bele esirsen?
- Heç ne,..hava bir az serin geldi...
- Serin? Mence eksine istidir axı..
- İranda bilmirsen isti necedir. Iqlim deyişir de. Bura ora qeder isti deyil axı.
- He. Düzdür. Eybi yox, ndi men isiderem seni.
Eli onu daha da özüne sıxdı. Kenan ise otele daxil olmuşdu. Bir başa Firuzenin otağına qalxdı. Qapını ne qeder döyse de açan yox idi. Yeniden aşağı düşüb Firuzeni soruşdu. Firuze xeber vermeden çıxdığından heç kim bilmedi ki, haradadır. Kenan zalda oturub gözlemeye başladı. Bir saatdan çox vaxt keçmişdi, amma Firuze yox idi. Firuze Eli ile şeheri gezir, nahara edir arada mağazalara girib alış veriş edirdi. Eslinde bütün bunları Eli ile tek qalmamaq üçün edirdi. Daha çox insanların ayaq basdıqlartı yerlere gedirdi. Eli ise o ne istese ona razılıq verirdi. Artıq axşama teref Firuze yorulduğunu hiss etdi. Bu behaneyle otele qayıdıb yatmağı düşündü.
- Eli, qayıdaq?
- Niye? Niye bele tez? Geceye kimi gezerik deye düşündüm. Bu gün ele ora bura qaçdın. Rahat oturub söhbet ede bilmedik.
- Çox yorğunam. Başımı atıb yatmaq isteyirem.
- Caan.. baş üste. Teki sen özünü rahat hiss et. Gel gedek onda, isti duş al yat..
Her ikisi otelee geri döndü. Artıq saat

<< 1 ... 141 142 [143] 144 145 ... 172 >>