9 idi. Otele girib çıxanlar azalmışdı. Eli qolunu firuzenin beline keçirerek otele girdi. Firuze ne qeder rahatsız olsa da heç ne ede bilrid. Mecbur dayanırdı. Otele giren kimi qarşısında Keınanı gördü. Kenan bu vaxta qeder oturub gözlemişdi. Eli ile Firuzeni bele yaxın görünce keydi.. ilk olaraq donmuşdu deye keyib qaldı. Birden gözü Elini firuzenin beline sarımış qoluna sataşınca deliye döndü. Elini üzerine şığıyrdı ki, birden Firuzenin üreyinin getmesi ile ayaq saxladı.
Her kes onun etrafına toplaşmağa başladı. Kenan da yaxınşlamışdı. Eli Firuzeni adını dayanmadan çekir onun üzünü ehmalca silleleyirdi.
- Firuze...firuze.. eşidirsen? Firuze ne oldu sene..
- Men hekimem icaze verin.
Kenan özü de bilmedi niye bele dedi, amma artıq dilinden çıxmışdı söz. eyilib yavaşca Firuzeni qucağına aldı .
- Ey dayan neynirsen sen?
- Dedim axı, hekimem. Çekil tanıdığım xestexanaya aparıram.
- Ver bura özüm apararam .
- Siz xesteni terpetmekle daha çox riske atırsınız. Beyin qanaması da keçirde biler. Çekilin.
Kenan ağlına gelen variantları ortaya atıb aradan çıxdı. Eli ise çaşğınlıqdan onun arxası ile baxırdı. Birden ayılıb xestexanaya deyende haranı nezerde tutduğunu soruşamdığı yadına düşdü. Onların arxasıncas qaçaraq çöle çıxaraq qışqırmağa başladı.
- ey dayan! Ihara aparırsan? Men de gelirem.
- Taksi ile **** xestexanasına gelin.
Kenan adını çekdiyi xestexananın mövcudluğundan bele şübhe edirdi. Bu saat en son görmek istediyi insan Eli idi. Firuzeni bu halda görmek onsuzda onu qorxutmuşdu. Yol üstü xestexanalardan birine aparırdı. Maşın işe düşüb otelden uzaqlaşan kimi Kenan yan terefden üzünde sertlik hiss etdi. Bu firuze idi. Yene balaca eli ile Kenanın üzüne sille vurmuşdu. Kenan aniden eylece basınca ise remen taxılı olmadığından her ikisi ani olaraq öne geldi.
- Başın xarabdır.?
- Firuze... ne olmuşdu sene? Birden üreyin getdi..
- Canına azzar olmuşdu.. Sen ne cüretle yaxınşalırsan Eli ile mene. Ağlın çaşıb.
- Haransa ağrımır ki?
- Ellerini

<< 1 ... 142 143 [144] 145 146 ... 172 >>