tutub sıxmağa başladı. Ağırdan qışqıran Firuze onun neynediyinin sonradan ferqine vardı. Kenan barmaqda parlayan iri qaşlı üzüyü çıxardaraq maşının penceresinden tulladı.
- yox... yox ola bilmez. Neynedin sen.
Firuze maşından düşüb üzüyün atıldığı istiqametde axtarmağa başladı. Qaranlıq olduğundan heç ne görünmürdü. Artıq hirsinden ağlayırdı. Bu qeder inad bu qeder terslik onu da yormuşdu. Gözünü yaşını töke- töke üzüyü axtarırdı. Kenan ise hirsinden rulu berk sıxmış gözünü bir nöqteye zillemişdi. Uzun uzadı axtarış heç bir fayda vermedi Firuze üzüyü tapa bilmirdi. Çaresin yerde iturub ağlamağa başladı. Kenan onun ele halını görüb özü de pis oldu. Bütün bunları yaşmasına sebeb özü olduğunu düşünürdü. Eger Firuzeni incitmeseydi, ona yalan demeseydi indi her ikisi xoşbext olardı. Firuzenin inadı olmas ayene de xoşvext olardılar, amma görünür bu qeder inad etmekde belke de doğrudan istemirdir. Maşından düşüb Firuzenin yanında eyleşdi. Firuze Kenaın onun yanında oturduğunu görünce gözünü yaşını silib sakitleşmeye çalışdı. Elediyine göre, Firuzeni pis veziyyetde qoyduğuna göre, ona hikkeli, esebi idi.
- yorulmadın?
- ....
- O üzüyü bele sevdiyini bilseydim....
- .....
- Sevmirsen doğrudan?
- .....
- Biliren, birce he demeyin her şeyi hell edir. Bütün yükü öz boynuma götürerem. Heç kimin seni ezmesine söz demesine izn vermerem. Yeterki inadı at kenara.
- ....
- Firuze, seninleyem.
- .....
- Bu qedr çetindir söz demek? Niye susursan?
- ......
- Firuze!
- ......
- Yaxşı... anladım... istemirsen.. men sehv bilmişem. gedek.. dur..
- Getmirem men.
- Gel gel.. Gedek o üzüyün eynisini tapaq. Gelecek heyat yoldaşının yanında pis veziyyetde qalma.
Kenaın bu sözüne Firuze ani olaraq duruxdu. Üzünü dönderib ona teref baxsa da Kenan geri dönüb maşına getmişdi. Sükan arxasında eyleşib gözünü yola dikdi. Firuze ehmalca qalxıb maşına eyleşdi. Yol boyunca bir defe olsun kenan dönüb Firuze teref bele baxmırdı. Elini sıxmağından görünürdü ki, esebidir. Kefsiz

<< 1 ... 144 145 [146] 147 148 ... 172 >>