- Sadece biri qalmışdı. atıb yatmışdım. Ne intihar?
- Ne bilim....niye dermanı atdın ki? Yuxu tutmurdu?
- Yox..
- Firuze....
- ....
- Ne baş verir?
- Heç ne... niye soruşdun ki?
- Evvelki kimi deyilsen...yeni...başa düşürem..
- ....
- Yeni sevmediyini bilirem. Menim senden çox xoşum gelir. Bu çoxdan beledir. Amma sende özüme qarşı bunu hiss etmemişem. razılıq verende düşündüm ki, yeqin yanılmışam. Az da olsa sen de de maraq var..
- ....Eli...
- Yox dinle. İranda olanda başqa cür idi her şey. Daha mülayim idin istekli olmasanda daha istekli görünmeye cehd edirdin. Mene şerait yaradırdın ki, senin qelbinde özüme yer edim. Amma dünenden bu istiliyi bele artıq görmürem.
- Yox.. senlik bir şey yoxdur.
- He, bilirem. men elimden geleni edirem. Sensen qaçan. Ikimiz de bilirik ki, sen İranda çox az hallarda olurdun. Bura ile saat ferqin o qeder ehemiyyetli deyil sene. Yuxu problemin olmur. Ve yaxud yorulmağın. Insan sevdiyinin yanında yorğunluqdan ölse bele vaxt keçirmek üçün qalır. Sense qaçırsan..
- ....Eli...xahiş edirem.
- Ne deyişdi bilmirem. o qadın....o qadın kim idi Firuze? Sen onunla danışandan sonra, bura gelmeyi qerar verenden sonra çox deyişdin. Kimdir o Firuze?
- Yox. Yox.. sen yalnış anladın. O qadın sadece tanışdır. Xestedir deye gelmişem. yaxınlarına demeyib. Demişdim axı sene .
- Onda niye belesen?
- .....men...Eli....
- Seni tanımasam deyeceym başqa biri var. Amma senden açıq aşkar soruşdum...dedin ki, heç kim yoxdur.
- Eli..
- Kimdir o Firuze?
- Eli heç kim yoxdur. Sen sadece menim yorğun anıma rast geldin.
- Yaxşı...yaxşı...tutaq ki, ele oldu. Bes üzüyün hanı?
- Üzüyüm, üzüyüm...
- He.. dünen geceden otağında axtarmadığım yer qalmayıb.
- Yox.. o sadece..şeye vemirşem.. men..
- Özünü yorma.. dincel. Mence ikimizde bu meseleni bir daha gözden keçirmeliyik.
- Eli dayan.. Eli!
Eli çıxan kimi Firuze başını yastğa çırpdı..
- Offf offf... gelendde her şey üst üste gelmek mecburiyyetindedir. Niye axı hamı kimi

<< 1 ... 148 149 [150] 151 152 ... 172 >>