Sevindim. Men gelib götürerem.
- Yox. Sen mekanı ve saatı denen. Özüm geleceyem.
- Firuze meni şad etdin. Sevindim.
Firuze hikke ile otağa qayıdınca Selmanın gözünden yayınmadı.
- Yaxşısan qızım.
- Alçaq, axmaq. Şerefsiz.
- Ne olub? Kime ünvanlanıb bunlar.
- Müştebeh.. özünden razı. Ne haqla. Kimdir axı o..
- Ay qızım dayan görüm ne olub.
- Ne olacaq. O axmaq Kenan önüne çıxan her kese deyib onunla restoranda olduğumu
- Sen onunla restoranda olmusan.
- He, amma ele zenn etdiyiniz kimi yox. Pasprotumu almaq üçün getdim. O da vermedi.
- Sen indi niye coşdun ki, bele.
- Onur meni axşam bir mekanın açılışına devet etdi. Men etriaz etdim. Sonra dedi ki, Kenan deyibmiş ki, menden başqa heç kimin devetin qebul etmez.
- Eee.. demeyib ki, restoranda olmusunuz.
- eminem ki, deyib. O alçaqdır. Siz çox şeyi bilmirsiniz.
- He, men çox şeyi bilmirm. Amam bildiyim bir şey var Kenanla oynama. Ona acıq Onurla oturub durma. İnan mene Onur da ondan ferqlenmir.
- Yox, oynamaq fikrim yoxdur. Amma Kenan da Onur da bilmirler ki, kime rast gelibler. Her ikisinin payını verim ondan sonra özleri uzaq gezecekler.
- Neyneyeceksen.
- Hele bilmirem, amma ağlımda bir iki şey var.
***
Axşama yaxın Firuze şirketden ayrılanda Kenanı şirketin qarşısında gördü. Ona ehemiyyet vermeden keçmek istese de Kenan qarşısını kesmişdi. Firuze ne qeder sağa sola fırlansa da Kenan ona keçmeye icaze vermirdi.
- İZNİNİZLE!
- Sesini aşağı sal bir, hikke ile danışma bu iki, menimle gelirsen bu da üç.
- Senin şexsi nökerin deyilem bu da dörd.
- Inan mene seni burada sürüye sürüye apararam.
- Sinan beyi çağırım yene.
- Atamın arxasında gizlenme.
- Sen de önüme çıxma.
- Neynemeye çalışırsan? Bes ne oldu, sen o biri qızlar kimi deyildin. Onurun teklifini o saatca qebul etmisen.
- Sene qalmayıb. Kiminle isteyirem gedirem kiminle isteyirem qalıram. Sene hesab veresi deyilem.
- Firuze! Menim eseblerimi tarıma çekme!
- Menimle elleşmekden el çek. Men heyatımı yaşayıram. Sen ise o

<< 1 ... 39 40 [41] 42 43 ... 172 >>