ağlamağa başladı. Kenanı, Onuru ele hey söyürdü. Firuze harada sehv elediyini düşünürdü. Heç kimin gözüne batmadan sakitce işini görmek isteyerken başına gelenler onu bezdirmişdi. Kenanın ve Onurun oyuncağı olmuşdu sanki. Özüne söz verdi ki,bundan sonra heç birine deyib toxunmayacaq, hansı biri söz dese başını aşağı salıb çıxıb gedecekdi. Ağlamaqdan halsız düşmüş bedeni yenice yuxlayırdı ki, telefon zengine gözlerini açdı.
- Alo...Ata?!
- Qızım.. nehayet.. necesen?
- Yaxşıyam.. sen nömreni haradan tapdın.
- Bilirsen ki, bu menim üçün su içmek kimi bir şeydir. Yerini de tapmışam. Amma yeniden qaçma deye gelmedim.
- Ata..
- Xahiş edirem dinle.. burada senin heç bir günahın yoxdur qızım. Sen menim var yox birce balamsan. Başqa da heç ne bilmirem.
- ....
- Ağlama.. heç kim. Heç ne senin o göz yaşından deyerli deyil.
- Amma...
- Amması yoxdur. Qaytı gel eve.. seni gözleyirem.
- Yox.. Bağışla qayıda bilmerem. heç kimin üzüne baxa bilmerem.
- Qızım besdir. Senlik bir şey yoxdur. Heç kim sene nese demir. Deye de bilmezler.
- Yox ata bağışla. Qayıtmayacağam. Sağol..
- Desteyi asma... Firuze.. heçmi haqqım yoxdur üzerinde.
- ...
- Axı biz heç vaxt ayrı dolaşmazdıq. Hara getsem dizimin dibinden ayrılmazdın.
- Yalvarıram. Bir daha axtarma meni.. men..men senin de üzüne baxa bilmerem. bağışla
Firuze desteyi asınca daha da hönkürerek ağladı. Bu gece onunki ağlamaqdan gelirdi.. seheri gücle başa vurub şişmiş gözlerle hamıdan tez şöbesine gelmişdi. Qarşısındakı boş vereqi qara qelemle xetleye xetleye fikre getmişdi. Ağlamaqdan şişen göz qapaqları ağır ağır düşüb qalxırdı. Içeri giren salam verse de o heç kimi eşitmirdi deye salamı almırdı. Kiminse çiynine toxuması ile diksindi
- Yaxşısan?
- Ne?
- Deyirem yaxşısan?
- Ömer qorxutdun meni. Seherden hamı salam verir almırsan kim sesleyir cavab vermirsen, indi sene gül getiribler yazıq oğlan min defe sesledi.
- He.. gece gec yatmışam yorğunam.
- Yaxşı.. Gülleri getiren imzanı gözleyir.
-

<< 1 ... 43 44 [45] 46 47 ... 172 >>