ele.
- Ey neynirsen? Burax? Hamı bize baxır burax.
Kenan Firuzenin qolundan tutub zorla özü ile apararken Sinan bey pencereden bunu görmüşdü. Üzünde heç de xoş olmayan ifade var idi.
Firuze ise ne qeder çırpınsa da Kenan onu buraxmırdı. Eslinde Firuze etriaz etse de bir az uzaqlaşmaq fikrini dağıtmaq isteyirdi. Bu sebeden direnmeyi sadece naz etmek idiı. Kenan ön qapını açacaqdı ki, son anda elini arxa qapıya atdı. Firuze görmeden özünden razı gülüşle sükan arxasına keçdi. Yol boyu heç biri heç ne danışmadı. Kenan deniz kenranı getirmişdi maşını.
- Bura haradır.
- Caan ne bilesen İranda deniz görmüsen.
- Ha ha çox gülmelidir. Her halda kor deyilem.
- Yaxşı yaxşı sevinme. Romantika yaşamağa getirmemişem seni. Sadece ehvalsızssan görürem. Neçe gündür ruh kimi dolaşırsan. Bu mene serf elemir. Ehvalsız olanda sesin semirin çıxmır. Men de neyim öyreşmişemseninle didişmeye.
- Adam tapa bilmedin?
- Seninle daha zövqlü olur.
Firuze özünü saxlamağa çalışsa da alınmadı. Gülmeye başladı. Onun gülmeyine Kenan da qoşulmuşdu.
- Yaxşı gedek yemek yeyek. Acmışam.
- Niye bele edirsen?
- Isteyirem mene aşiq olub arxamca sürünesen.
- .....
- Ele baxma. Zarafat edirem.
- Senin bu soyuq zarafatların yayın istisinde adamı dondurur.
- Senin de lehcen meni öldürecek. Çox gülmeli danışırsan.
- esas odur ki, dilim başa düşülür.
- He.. hem de nece. Senin dilini birce men bilirem.
- Yaxşı zarafat bir kenara niye bunu edirsen.
- Yemeyini ye sonra danışarıq.
- Yox denen sonra. Yene oyun oynanıyrsansa inan o havada deyilem. heç niye buradayam onu da bilmirem. dünene qaşını yardım bu gün oturmuşam qarşında özü de deniz kenarında.
- Belke buna doğrudan ehtiyacın varmış.
- Neye?
- Huzura. Sessizliyie, ya da eksine ses küye. Belke neyise unutmaq isteyirsen.
- He..bunu düz tapdın. Amma yene de bunu seninle seçmeyim qeribedir.
- Sen seçmedin. Men mecbur etdim.
- Senin bu mecbur neyise etmeyin bir gün baha başa gelecek xeberin olsun.
- Olsun. Men bahalı

<< 1 ... 47 48 [49] 50 51 ... 172 >>