uzaqlaşdı. Kenanın esebden artıq gicgahında damarlar sıxılırdı. Gözleri de qızarmışdı. Özünü toparlamağa çalışırdı ki, Firuze gelse onu bele görmesin. Sebrini sıxsa da artıq özünü saxlaya bilmirdi. Telefona el atıb yene zeg vurmağa çalışsa da bu defe telefon sönülü idi. hirsinden telefonu atmaq isteyirdi ki, gelen smsm sesine elini saxladı. Sms Firuzeden idi.
“Yuxum var. Hevesim yoxdur gelmeye.”
Sms Kenanın sıxdığı sebrin son damlası oldu. Masada ne vardısa yerde idi. bu da bes etmemiş kimi masa da çevrilmişdi. Etrafda her kes qorxu dolu gözlerle ona baxsa da bağırtısına artıq her kes yerinden durub gedirdi. Kenan mekandan o qeder esebi çıxmışdı ki, qarşısına çıxanı nece iteleyirdise her kes yere yıxılırdı.
- Bunu sene ödeteceyem Firuze.. Burnundan getireceyem... eybi yox. Görersen sen. Mene bele oyun oynayan olmamışdı. Sene ölüm bele azdır. Süründüreceyem seni dayan sen.
***
Seheri işe gelen Firuze günler sonra olduqca yaxşı ehvalda idi. otağa daxil olarken Ayşe ona yaxınlaşıb nese demek isteyirdi ki, eli ile ona sus işaresini verdi.
- Inan bu gün ehvalım o qeder yaxşıdır ki, sen bele gözüme şirin görünürsen. Menzereni korlama ve yerine qayıt.
Ayşe heç ne anlamadan masasına getdi. Otağa daxil olan Firuzeye qeribe baxışlarla baxırdı. Firuze masasını toplamağa başlayınca her kes daha da teecüblendi.
- Neynirsen?
- Masamı toplayıram. Bu gün gedirem.
- Hara?
- Yeni erizme hele yazmamışam, amma eminem ki, yazacağam.
- İşden çıxan adamın bu qeder ehvalı yükesk olmasını da ilk defedir sende görürem.
- Ayşecim qalıb sene hele çox şeyi göstermek isterdim, amma teessüf mene bu gün yol görünür.
Telefon çalması ile otaqdakıların söhbeti yarımçıq qaldı.
- Firuze.
- Beli
- Kenan bey seni çağırır.
- Vessalam. Dostlar haqqınızı halal edin. Ola bilsin qayıtmadım. Qayıtsam bele sağollaşmağa vaxtım qalmaz.
- Ne?
- Yene ne danışır bu qız.
Firuze üzündeki tebessümü itirmeyerek Kenanın otağına doğru irelileyirdi ki, Onur qarşısını kesdi.
- Ayda bir bu

<< 1 ... 55 56 [57] 58 59 ... 172 >>