Çünki....
- Bravo! Heqiqeten bravo!
- Firuze?!
- He...Firuze... Allah ikinizin de belasını versin!
- Firuze dur! Firuze!
Firuze bacardığı qeder süretle qaçırdı. Ağlasaydı taqetden düşecekdi. Ona göre, özünü sıxıb, dişlerini qıcayıb var gücü ile qaçırdı. Yola çıxan kimi rastına gelen maşına el uzatdı. Bextine maşın saxlamışdı da. Kenan çatan kimi maşın artıq yola düşdü. Yol boyu sürücü Firuzeye qeribe baxışlarla baxsa da Firuze hönkürerek ağlayır özünü saxlaya bilmirdi. Elleri ile dodaqlarını berk berk silib daha da ağlayırdı.
- axmaq Firuze axmaq!
- Xanım yaxşısınız?
- Bağışlayıın! Siz.. menim üzerimde çantam yoxdur. Size bir ünvan deyeceyem. Zehmert olmasa ora gedek. Ne qeder olsa yol haqqı vererem.
- Xanım men taksi deyilem. Sadece yardım üçün dayandım. Hara isteseniz apararam. Sadece siz sakitleşin. Ağlamaqdan helak oldunuz. Düzünü deyin orada size nese elediler. Menim tanış polis dostlarım var. Ola bilsin tursitsiniz deye sizi sıxışdırıblar, çantanızı götürübler.. qorxmayın.
- Yox.. yox.. sadece öz axmaqlığımın qurbanı olacaqdım....ya da belke de olmuşam...
Yeniden ağlamağa başlayınca sürücü maşınmı kenara verib saxladı. Düşüb mağazadan su alalaraq geri qayıtmışdı.
- alın için sakitleşin.
- Çox sağolun.
- Ünvanı deyin sizi aparım. Eve çatan kimi yatın dincelin. Ağlamağa deymez..
Sürücü yol boyu firuzenin başını qatmağa çalışsa da Firuze sessiz de olsa ağlayırdı. Içini yanırdı çünki. Uzun müddet sonra ilk defe idi ki, inanırdı kimese. Ünvana çatan kimi ağlamaqdan içini çeken firuze düşüb qapıya teref getdi. Sürücü onunla birge qapıya yaxınlşadı. Qapının döyülmesi ile açılması bir oldu.
- Firuze!? Bu ne haldır qızım?
- Selma xanım.. .bağışlayın gedecek başqa kimsem yox idi...
- Gel içeri o ne sözdür. Keç görüm..
Sürücünü kenarda gören Selma bir ona bir de Firuzeye baxırdı.
- qardaş mene yolda kömek oldu. Buraya qeder getirdi.
- Bağışlayın. Xanım yaxşı deyildi. Dedim birden evde heç kim olmaz, tek bu veziyyetde qalmasın.

<< 1 ... 75 76 [77] 78 79 ... 172 >>