inanın men girende yox idi.
- ÖMER MEKTUBLAR HANI!?
Kenanın bağırtısına hamı dik atıldı. Işçilerden biri xadimenin otağı yığışırdığını belke onun nese bileceyini deyince Kenan xadimenin çağrılmasını istedi. Xadime artıq ese- ese gelmişdi.
- buranı temizleyende masanın üstünde mektub görmüsen?
- Yox..
- Nece yox! Zehrimarlar masada olub!
Xadime Kenanın qışqırtısına dik atıldı.
- Vallah billah masadan heç ne götürmemişem. Elece zibil qutularını boşaltdım. Orada kağızlar var idi.
- Haradırlar indi.
- Ümumi zibil yeşiyine atmışam.
- Hamınız bir nefer kimi düşüb o mektubları oradan götürüb masamın üzerine getirirsiniz. Madem ki, atmağı bilirsiniz temizleyib ggetirmesini de bilin.
Şöbede her kes Ayşeye nifretle baxırdı.
Zibil yeşiklerini yanına gelende hamı geri çekilerek Ayşeni öne iteleyirdiler.
- o mektubları atdığını gördük.
- He men de gördüm. Indi get özün de götür.
- Men heç ne elememişem.
- Ayşe hamımız şahidik. Seni satmadığımıza şükr et. Get özün de götür.
Ayşe esebinden az qala partlayacaqdı. Iyrenerek mektubları götürüb temizlemeye başladı. Deyine -deyine şöbeye getirdi.
- qisasım ağır olacaq. And içirem ki, bunlıarı bir bir burnundan getireceyem.!
Ömer mektubları götürüb Kenanın otağına getirdi. Arada baş veren qaçaqaçdan Selma başa düşdü ki, nese yolunda getmir. Amma firuzenin adı hallanmadığından başını salıb işini görürdü. Ömer içeri girer girmez Kenan onun elinden mektubları qapıb üzerine baxdı. Derhal içini açıb her birini oxudu.
- aman Allah.. bunlar çoxdan gelir?
- Ne?
- Bu mektublar ne vaxtydan gelir?
- Bilmirem. Men üç gün evvelden ferqine vardım. Ne olub ki, Kenan bey.
- Gede bilersen.
- Amma.
- Dedim gede bilersen.
Ömerin otaqdan çıxması ile Kenan yerine oturdu.. Ah Firuze sen neynemisen? Haralardasan?
Birden yadına nese düşdü ve elini atıb telefonda nömre yığdı.
- Alo...Kenandır...bir iş tapşıracağam.. elindeki bütün işleri texire sal....ad deyirem qeyd ele. Firuze Muhsin. Tecili süretde, ne bahasına

<< 1 ... 84 85 [86] 87 88 ... 172 >>